(النّبىُّ قد ركب معرَوريا) (177) (امتحان خود چو كردى اى فلان) (348) (امتحان شير و كلبم كرد حق) (223) (امّت مرحومه ز اين رو خواندمان) (131) (امّت وحدى يكى و صد هزار) (145) (اندر آ كازاد كردت لطف حق) (147) (اندر آمد پيش پيغمبر ضرير) (535) (اندر آمد شادمان در راه مرد) (14) (اندر آن وادى گروهى از عرب) (309) (اندرين فسخ عزايم و اين همَم) (593) (اندر اين كون و فساد اوستاد) (374) (اندر اين معنى بگويم قصّه‌اى) (306) (اندرون توست آن طوطى نهان) (80) (انبيا با دشمنان بر مى‌تنند) (343) (انّ في الجوع طعاماً وافرا) (432) (انّهم تحت قبابى كامنون) (319) (او ادب ناموخت از جبريل راد) (404) (او جميل است و محبٌّ للجمال) (156) (او جواب خويش بگرفتى از او) (53) (او چو بيند خلق را سرمست خويش) (85) (او خروس آسمان بوده ز پيش) (469) (او دلت را بر دو صد سودا ببست) (335) (او ز يك رنگى عيسى بو نداشت) (26) (او مرا غمّاز كرد و راست گو) (224) (او مگر ينظر بنور اللَّه بُوَد) (140) (او نداند كه هزاران را چو او) (85) (او همى‌شد اژدها اندر عقب) (263) (اى برادر بود اندر ما مضى‌) (252) (اى برادر چون ببينى قصر او) (70) (اى بخورده خون من هفتاد سال) (99) (اى بسا شيرين كه چون شكر بود) (111) (اى بسا مخلص كه نالد در دعا) (593) (اى بلال خوش نواى خوش صهيل) (430) (اى تو را باور نيايد مصطفى) (551) (اى حيات عاشقان در مردگى) (81) (اى خدا بنماى تو هر چيز را) (465) (اى خدايا ممسكان را در جهان) (99) (اى خداى راز دان خوش سخن) (369) (اى خنك آن را كه پيش از مرگ مرد) (369) (اى خنك آن را كه ذات خود شناخت) (498) (اى خنك آن را كه ذلّت نفسه) (323) (اى خنك آن را كه ذلّت نفسه) (400) (اى خنك آن كس كه نفسش نر بُوَد) (481) (اى دو صد بلقيس حلمت را زبون) (360) (اى زبان هم آتش و هم خرمنى) (80) (اى شده اندر سفر با صد رضا) (15) (اى شهان كشتيم ما خصم برون) (63) (اى ضياء الحق حسام الدين بيار) (245) (اى عجب كز آتش بى‌زينهار) (339) (اى كه تو از ظلم چاهى مى‌كَنى) (62) (اى كه عقلت بر عطارد دق كند) (324) (اى مغفّل رشته‌اى بر پاى بند) (254) (ايمنان را من بترسانم به علم) (334) (اين بدان ماند كه خرگوشى بگفت) (302)