فَامَّا النَّارُ فَلَا تَمْتَلىُ فَيَضَعُ قَدَمَهُ عَلَيْهَا فَتَقُولُ قَطْ قَطْ فَهُنَالكَ تَمْتَلىُ وَ يَزْوى بَعْضُهَا الَى بَعْضٍ‌[1].

مسلم، ج 8، ص 151 عَنْ انَسٍ لَا تَزَالُ جَهَنَّمُ تَقُولُ هَلْ منْ مَزيدٍ فَيَدْلَى فيهَا رَبُّ الْعَالَمينَ قَدَمَهُ فَيَنْزَوى بَعْضُهَا الَى بَعْضٍ فَتَقُولُ قَطْ بعزَّتكَ‌[2]. ردّ الدارمى على بشر المريسى، طبع مصر، ص 69 [1] [ص 15 احاديث مثنوى‌]

[گفت احمد 6 اين جهاد اكبر است‌]

106-

رجوع كنيد به شماره (104) در همين كتاب.

[ص 15 احاديث مثنوى‌]

______________________________ [1] در كتاب: الطرائف ج 2 ص 349 في باب «عقائد المجسمة و ردّها» از كتاب: الجمع بين الصحيحين للحميدي اين احاديث جعلى را (كه دلالت جسم داشتن خداوند سبحان دارد) مى‌آورد و رد مى‌كند.

[1] - اما آتش جهنّم( به رغم جا دادن آن همه دوزخى در خود) باز سير نمى‌شود تا اين كه پاى قدرت خداوند بر سر او فرود مى‌آيد( و محدودش مى‌كند) آن گاه مى‌گويد بس است. ديگر ظرفيتم كامل شد. آرى جهنم اين گونه سير و پر مى‌شود.

[2] - از انَس چنين نقل شده است: جهنّم( به رغم در خود جاى دادن آن همه دوزخى) باز درخواست پذيرش بيشتر مى‌كند، تا اين كه خداوند پاى قدرت خويش را بر آن گذاشته و متراكم و يك‌پارچه‌اش مى‌سازد. آن گاه جهنم مى‌گويد خدايا به عزّتت سوگند كه ديگر ظرفيتم كامل شد.