از حديث مذكور در ذيل شماره (952) مستفاد است.

[ص 224 احاديث مثنوى‌]

[ «ابن عمّ من على مولاى اوست»]

1072-

مراد حديث معروفى است كه از طرق متعدد روايت شده است:

مَنْ كُنْتُ مَوْلَاهُ فَعَليٌّ مَوْلَاهُ اللَّهُمَّ وَال مَنْ وَالاهُ وَ عَاد مَنْ عَادَاهُ‌[1].

مسند احمد، ج 4، ص 281، 370، جامع صغير، ج 2، ص 180، كنوز الحقائق، ص 133.

[ص 224 احاديث مثنوى‌]

[شد مسخّر قلبها در دست حق‌]

1073-

به ذيل شماره (55) رجوع كنيد.

[ص 224 احاديث مثنوى‌]

[نور مؤمن نار را خامُش كند]

1074-

اشاره به حديثى است كه در ذيل شماره (294) نقل نموديم.

[ص 224 احاديث مثنوى‌]

[1] -( پيامبر- ص- فرمود:) هر كس من مولاى او باشم على مولاى اوست.

خدايا دوست بدار كسى را كه على را دوست بدارد و دشمن بدار كسى را كه على را دشمن بدارد.