[يوسف و زندانيان‌]

1033-

اشاره است به مضمون آية شريفه: وَ قالَ لِلَّذِي ظَنَّ أَنَّهُ ناجٍ مِنْهُمَا اذْكُرْنِي عِنْدَ رَبِّكَ فَأَنْساهُ الشَّيْطانُ ذِكْرَ رَبِّهِ فَلَبِثَ فِي السِّجْنِ بِضْعَ سِنِينَ‌[1]. (سوره يوسف، آيه 47) و روايتى كه مفسرين در ذيل آن نقل كرده‌اند. تفسير طبرى، ج 12، ص 122، تفسير ابو الفتوح ج 3، ص 134 و قصص الانبياء ثعلبى، ص 104- 105.

[ص 215 قصص مثنوى‌]

[1] - به يكى از آن دو كه مى‌دانست رها مى‌شود گفت مرا نزد مولاى خود ياد كن.

اما شيطان از خاطرش زدود كه پيش مولايش از او ياد كند. و چند سال در زندان بماند.