[قَسَّامُ فى النَّار از خبر]

989-

مقصود اين روايت است:

القَسَّامُ في النَّار[1].

المنهج القوى، ج 6، ص 343، شرح بحر العلوم، ج 6، ص 151 [ص 206 احاديث مثنوى‌]

[هيچ كافر را به خوارى منگريد]

990-

مبتنى است بر حديث ذيل:

النَّاسُ أَرْبَعَةُ أَقْسَامٍ منْهُمْ مَنْ يُولَدُ كَافراً وَ يَمُوتُ مُؤْمناً وَ منْهُمْ مَنْ يُولَدُ كَافراً وَ يَحْيَى كَافراً وَ يَمُوتُ كَافراً وَ منْهُمْ مَنْ يُولَدُ مُؤْمناً وَ يَحْيَى مُؤْمناً وَ يَمُوتُ كَافراً وَ منْهُمْ مَنْ يُولَدُ مُؤْمناً وَ يَحْيَى مُؤْمناً وَ يَمُوتُ مُؤْمناً[2].

المنهج القوى، ج 6، ص 347 و ممكن است اشاره بدين روايت باشد:

انَّ الرَّجُلَ لَيَعْمَلُ عَمَلَ أَهْل الْجَنَّة فى مَا يَبْدُو للنَّاس وَ هُوَ منْ أَهْل النَّار وَ إنَّ الرَّجُلَ لَيَعْمَلُ عَمَلَ أَهْل النَّار فى مَا يَبْدُو للنَّاس وَ هُوَ منْ أَهْل الْجَنَّة.

انَّ الرَّجُلَ لَيَعْمَلُ الزَّمَنَ الطَّويلَ بعَمَل أَهْل الْجَنَّة ثُمَّ يُخْتَمُ لَهُ عَمَلُهُ بعَمَل أَهْل النَّار وَ إنَّ الرَّجُلَ لَيَعْمَلُ الزَّمَنَ الطَّويلَ بعَمَل أَهْل النَّار ثُمَّ يُخْتَمُ عَمَلُهُ بعَمَل أَهْل الْجَنَّة[3]

جامع صغير، ج 3، ص 78 [ص 207 احاديث مثنوى‌]

[1] - قسمت كننده در آتش جهنم مى‌افتد( چون در تقسيم چيزى بين خود و ديگران وسوسه مى‌شود و به نفع خود سوء استفاده مى‌كند).

[2] - مردم چهار گروهند: گروه اول كسانى هستند كه كافر متولد مى‌شوند اما سرانجام با ايمان از دنيا مى‌روند. گروه دوم كافر متولد مى‌شوند، با كفر زندگى مى‌كنند و با كفر هم مى‌ميرند. گروه سوم مؤمن متولد مى‌شوند، با ايمان زندگى مى‌كنند ولى سرانجام با كفر از دنيا مى‌روند. گروه چهارم مؤمن متولد مى‌شوند، با ايمان زندگى مى‌كنند و با ايمان هم مى‌ميرند.

[3] -( افراد مختلفند) يكى آن چنان است كه مردم نيكو كارش مى‌دانند اما( به علت خبث درون) اهل جهنم است. ديگرى هم هست كه مردم به ظاهر او را( به علت اعمال بدش) جهنمى مى‌دانند ولى اهل بهشت است. كسى هست كه بيشتر عمرش به نيكى عمل كرده ولى در اواخر عمر تغيير جهت داده و دوزخى شده است. ديگرى هم هست كه بيشتر عمرش بد كار بوده اما عاقبت به خير و اهل بهشت شده است.