[جمله دنيا را پَر پشّه بها]

957-

اشاره به حديث ذيل است:

لَوْ كَانَت الدُّنْيَا تَعْدلُ عنْدَ اللَّه جَنَاحَ بَعُوضَةٍ مَا سَقَى كَافراً منْهَا شَرْبَةَ مَاء[1].

جامع صغير، ج 2، ص 130 و حضرت صادق- سلام اللّه عليه- در صفت مؤمنين فرموده است:

مَا قَدْرُ الدُّنْيَا كُلُّهَا تَعْدلْ عنْدَهُمْ جَنَاحَ بَعُوضَةٍ[2].

سفينة البحار، ج 1، ص 466 [ص 201 احاديث مثنوى‌]

[مستمع گوينده را شايق كند]

958-

به ذيل شماره (944) رجوع كنيد.

[ص 201 احاديث مثنوى‌] [توضيح: محتواى اين بيت با آنچه در رديف 944 آمده ظاهراً يكى نيست. در اينجا مى‌خواهد بگويد: مستمع صاحب سخن را بر سر ذوق آورد.]

[لولاك در شان نبى‌]

959-

اشاره است بدان خبر كه در ذيل شماره (832) ذكر كرديم.

[ص 201 احاديث مثنوى‌]

[1] - اگر دنيا به اندازه بال پشه‌اى ارزش داشت خداوند جرعه‌اى از آب آن را به كافر نمى‌چشانيد.

[2] - نزد ايشان( اهل ايمان) دنيا به اندازه بال پشه‌اى ارزش ندارد.