[مستشاران را «امين» دانسته‌اند]

84-

اشاره به حديث ذيل است: [1]

الْمُسْتَشَارُ مُؤْتَمَنٌ‌[1].

جامع صغير، ج 2 ص 185 و كنوز الحقائق ص 137 و در جامع صغير بدين گونه هم نقل شده است.

الْمُسْتَشَارُ مُؤْتَمَنٌ انْ شَاءَ أَشَارَ وَ انْ شَاءَ لَمْ يُشرْ

[2].

الْمُسْتَشَارُ مُؤْتَمَنٌ فَاذَا اسْتُشيرَ فَلْيُشرْ بمَا هُوَ صَانعٌ لنَفْسه‌

[3]. [ص 12 احاديث مثنوى‌]

المُسْتَشيرُ مُعَانٌ وَ الْمُسْتَشَارُ مُؤتَمَنٌ‌

[4]. التمثيل و المحاضرة، چاپ قاهره ص 28 [ص 401 شرح مثنوى‌]

[ «گفت هر رازى نشايد باز گفت»]

85-

احْزَمُ النَّاس مَنْ لَا يُفْشى سرَّهُ الَى صَديقه مَخَافَةَ انْ يَقَعَ بَيْنَهُمَا شَرٌّ فَيُفْشيه عَلَيه‌[5].

المستطرف، چاپ مصر، ج 1 ص 188 [ص 401 شرح مثنوى‌]

______________________________ [1]

قَالَ أَميرُ الْمُؤْمنينَ 7 الْمُسْتَشَارُ مُؤْتَمَنٌ.

وسائل‌الشيعة ج 12 ص 43- باب وجوب نصح المستشير.

[2]

قَالَ أَميرُ الْمُؤْمنينَ 7: سرُّكَ أَسيرُكَ فَإنْ أفْشَيْتَهُ صرْتَ أَسيرَهُ- و قَالَ 7: مَنْ كَتَمَ سرَّهُ كَانَت الْخيَرَةُ بيَده.

فرمود: راز تو اسير توست اگر آن را فاش ساختى خودت اسير آن گشتى و فرمود: كسى‌كه رازش را پنهان دارد اختيارش را خود به دست گرفته است.

غررالحكم ص 320 الفصل الثامن في كتمان السر حديث 7415- و حديث 7421.

[1] - كسى را كه به مشورتش بر گزيده‌اند در حقيقت امينش نيز دانسته‌اند( بنا بر اين نبايد در مشورت خيانت كند).

[2] - كسى را كه به مشورتش برگزيده‌اند در حقيقت امينش نيز دانسته‌اند. خواه نظر مشورتى بدهد و خواه سكوت كند.

[3] - كسى كه به مشورتش بر گزيده‌اند در حقيقت امينش نيز دانسته‌اند. بنا بر اين بايد همان طورى كه به نفع خودش عمل مى‌كند به نفع ديگران نيز نظر مشورتى بدهد.

[4] - كسى كه از مشورت يارى طلبد يارى مى‌شود و كسى كه به مشورتش بر گزيده‌اند، امينش دانسته‌اند.

[5] - دور انديشى آن كسى بيشتر است كه راز خود را حتى به دوستش نگويد. چون ممكن است دوستى آنها به هم بخورد و به افشاگرى بينجامد.