أَحمَدُ بنُ إدريسَ عَن مُحَمَّد بن عَبد الجَبَّار عَن بَعض
اصحَابنَا رَفَعَهُ إلى أَبي عَبد اللَّه (عَلَيه السَّلامُ) قَالَ قُلتُ لَهُ مَا
العَقلُ قَالَ مَا عُبدَ به الرَّحمنُ وَ اكتُسبَ به الجنَانُ قَالَ قُلتُ
فَالَّذى كَانَ فى مُعَاويَةَ فَقَالَ تلكَ النُّكرَاءُ تلكَ الشَّيطَنَةُ وَ هىَ
شَبيهَةٌ بالعَقل وَ لَيسَت بالعَقل
[1]. اصول كافى، طبع ايران، ص 6، سفينة البحار، ج 2، ص 214 [ص 178
احاديث مثنوى]
[1] - احمد بن ادريس از محمد بن عبد الجبار و او از يكى
از اصحاب نقل كرده است كه از امام جعفر صادق( ع) پرسيدم عقل چيست؟ فرمود عقل همان
است كه ما را به عبادت خداوند و دست يافتن به بهشت دعوت مىكند. پرسيدم پس آنچه
معاويه داشت( و او را در حكومت به پيش مىبرد) چه بود؟ فرمود زيركى و شيطنت بود كه
شباهت به عقل داشت ولى عقل نبود.