و از امير المؤمنين على (ع) نقل شده است:

رُبَّ مُرْتَاحٍ إلَى بَلَدٍ وَ هُوَ لَا يَدْرى أنَّ حمَامَهُ في ذَلكَ الْبَلَد[1] [1].

[ص 10 احاديث مثنوى‌]

[فربه را زندان جان محكم‌تر است!]

78-

مضمون بيت دوم ناظر است به روايتى كه از باسيليوس حكيم يونانى نقل كرده‌اند:

وَ رَأَى انْسَاناً سَميناً فَقَالَ لَهُ مَا اكْثَرَ عنَايَتكَ برَفْع سُور حَبْسكَ‌[2].

مختار الحكم، طبع مصر، ص 286 [ص 380 شرح مثنوى‌]

[بهر مؤمن اين جهان زندان بُوَد]

79-

مأخوذ است از مضمون حديث ذيل:

الدُّنْيَا سجْنُ الْمُؤْمن وَ جَنَّةُ الْكَافر[3] [2].

جامع صغير، ج 2، ص 16 و كنوز الحقائق، ص 64 و يا عبارت:

______________________________ [1]

رُبَّ مُرْتَاحٍ إلَى بَلَدٍ وَ هُوَ لَا يَدْرى أنَّ حمَامَهُ في ذَلكَ الْبَلَد

. شرح نهج‌البلاغة ج 20 ص 346 الحكم المنسوبة.

[2] من لا يحضره الفقيه ج 4 ص 362 باب النوادر

[1] - چه بسا شخصى مشتاق رسيدن به شهرى باشد بى‌آن كه بداند مرگ در آنجا منتظر اوست!

[2] -( باسيليوس حكيم) با ديدن مرد فربهى به او گفت چه قدر توجّهت را به زندان خود( شكم) زياد كرده‌اى و ديوارش را بالا برده‌اى!

[3] - دنيا زندان مؤمن و بهشت كافر است.