[شد زمين از نقره جنّت از طلا]

690-

ظاهراً مستفاد است از رواياتى كه مفسرين در ذيل آيه شريفه:

يَوْمَ تُبَدَّلُ الْأَرْضُ غَيْرَ الْأَرْضِ‌[1]. (سوره ابراهيم آيه 48) نقل كرده‌اند مانند حديث مروى از امير المؤمنين على- 7-:

الْأَرْضُ منْ فضَّةٍ وَ الْجَنَّةُ منْ ذَهَب‌[2].

تفسير طبرى، ج 13، ص 150، بيضاوى در تفسير سوره ابراهيم [ص 138 احاديث مثنوى‌]

[از عُزير و خواب صد ساله‌اش شنو]

691-

اشاره است به قصه عزير كه در آيه شريفه: أَوْ كَالَّذِي مَرَّ عَلى‌ قَرْيَةٍ وَ هِيَ خاوِيَةٌ عَلى‌ عُرُوشِها[3] (آيه 259، سوره بقره) در قرآن كريم بدان اشارت رفته و مفسرين آن داستان را به تفصيل نقل كرده‌اند.

رجوع كنيد به: قصص الانبياء ثعلبى، صفحه 293- 290 و تفسير ابو الفتوح ج 1، ص 457- 451 [ص 151 قصص مثنوى‌]

[1] - روزى كه زمين را( به امر خدا) به غير اين زمين مبدّل كنند.

[2] - زمين از نقره است و بهشت از طلا.

[3] - يا مانند كسى است كه به قريه‌اى گذرش افتاد. و ساختمانى را ديد كه از سقف فرو ريخته است ...