مقصود حديثى است كه در ذيل شماره (389) ياد كرديم.

[ص 121 احاديث مثنوى‌]

[دل بود منزلگه پروردگار]

622-

مقتبس از مضمون حديثى است كه در ذيل شماره (192) مذكور است و اگر به جاى منزلگاه در بيت بالا (منظرگاه) خوانده شود چنان كه در بعضى نسخ آمده ناظر خواهد بود به حديثى كه در ذيل شماره (316) آورده‌ايم.

[ص 122 احاديث مثنوى‌]

[مؤمنان بينند با انوار حق‌]

623-

به ذيل شماره (103) رجوع كنيد.

[ص 122 احاديث مثنوى‌]

[از مكاره مى‌شود حاصل بهشت‌]

624-

اشاره به حديثى است كه در ذيل شماره (319) آمده است.

[ص 122، احاديث مثنوى‌]

[قصّه جبريل و معراج نبى 6]

625-

مستند آن را در [رديف 718) ذيل اين بيت‌

خواهيم نوشت.

[ص 122 احاديث مثنوى‌]