[رحم خواهى بر ضعيفان‌]

59-

مأخوذ است از مضمون حديث ذيل:

لَا يَرْحَمُ اللَّهُ مَنْ لَا يَرْحَمُ النَّاسَ‌[1] [1]

صحيح بخاري ج 4 ص 175.

و به صور ذيل نيز روايت شده است:

عَنْ أَبي هُرَيْرَةَ أَنَّ الْأَقْرَعَ بْنَ حَابسٍ أَبْصَرَ النَّبيَّ (صَلَّى اللهُ عَلَيْه وَ آله) يُقَبِّلُ الْحَسَنَ وَ الْحُسَيْنَ 8 فَقَالَ: إنَّ لي عَشْرَةً منَ الْوَلَد مَا قَبَّلْتُ وَاحداً منْهُمْ فَقَالَ رَسُولُ اللَّه 6: إنَّهُ مَنْ لَا يَرْحَمْ لَا يُرْحَمْ‌[2] [2].

صحيح مسلم، ج 7، ص 77 [3]

إنَّمَا يَرْحَمُ اللَّهُ منْ عبَاده الرُّحَمَاءَ[3].

صحيح مسلم، ج 3، ص 39، جامع صغير، ج 1، ص 103 و كنوز الحقائق، ص 36

إنَّمَا يَدْخُلُ الْجَنَّةَ مَنْ يَرْجُوهَا وَ إنَّما يُجَنَّبُ النَّارَ مَنْ يَخَافَهَا وَ إنَّمَا يَرْحَمُ اللَّهُ مَنْ يَرْحَمَ‌[4].

جامع صغير، ج 1، ص 103.

ارْحَمْ مَنْ في الْأَرْض يَرْحَمْكَ مَنْ في السَّمَاء[5].

جامع صغير، ج 1، ص 37 كنوز الحقائق، ص 36 [4]

ارْحَمُوا تُرْحَمُوا وَ اغْفرُوا يُغْفَرْ لَكُمْ وَيْلٌ لإقْمَاع الْقَوْل وَيْلٌ للْمُصرِّينَ الَّذينَ يُصرُّونَ عَلَى مَا فَعَلُوا وَ هُمْ يَعْمَلُون‌[6]

. جامع صغير، ج 1، ص 37 و با حذف جمله «ويل لاقماع القول» به بعد در كنوز الحقائق، ص 11 [ص 7 احاديث مثنوى‌]

______________________________ [1]

عَنْ رَسُول اللَّه صَلَّى اللهُ عَلَيْه وَ آله أَنَّهُ قَالَ: لَا يَرْحَمُ اللَّهُ مَنْ لَا يَرْحَمُ النَّاسَ (1)

عوالي‌اللآلي جلد 1 صفحه 361.

(1) از رسول اكرم نقل شده است كه فرمود: خدا رحم نكند بر كسيكه به مردم رحم نمى‌كند

[2] مناقب ابن شهرآشوب ج 3، ص 384 و صحيح مسلم، ج 7، ص 77

[3] مستدرك الوسائل ج 2 ص 386

[4] الفقيه ج 4، ص 379، حديث 5806

[1] - از رسول اكرم نقل شده است كه فرمود: خدا رحم نكند بر كسيكه به مردم رحم نمى‌كند

[2] - از ابو هريره نقل شده كه گفت وقتى اقرع بن حابس خدمت پيامبر6 رسيد و ديد كه حسن و حسين( ع) را مى‌بوسد( شگفت زده و به نشانه افتخار) گفت من ده فرزند دارم و يكبار هم آنان را نبوسيده‌ام. پيامبر6 فرمود كسى كه اهل رحمت و عطوفت نباشد از رحمت حق محروم مى‌ماند.

[3] - رحمت خدا انحصاراً شامل بندگان رحيمش مى‌شود

[4] - تحقيقاً كسى به بهشت وارد مى‌شود كه به آن اميد بسته باشد و كسى از جهنّم در امان مى‌ماند كه خوف آن را در دل داشته باشد. رحمت خدا شامل كسى است كه نسبت به ديگران اهل رحمت و عطوفت باشد.

[5] - به كسى كه در روى زمين است رحمت داشته باش، تا آن كه در آسمان است به تو رحمت كند.

[6] - به ديگران رحمت آوريد تا رحمت شامل حال شما نيز بشود. اهل آمرزش و گذشت باشيد تا شما هم آمرزيده شويد. واى به حال كسانى كه سخنشان قهر آميز و تحقير كننده است و به آنچه كرده‌اند و مى‌كنند اصرار مى‌ورزند و انعطاف ندارند.