دفتر چهارم‌

[حق تو را باشد چو باشى بهر حق‌]

552-

اشاره به حديثى است كه در ذيل شماره (149) ذكر شده است.

[ص 106 احاديث مثنوى‌]

[ «پس ملايك رَبِّ سَلِّم مى‌زنند»]

553-

تعبير:

رَبِّ سَلِّم‌

- مستفاد است از حديثى كه در ذيل شماره (503) مذكور آمد [ص 106 احاديث مثنوى‌]

[ربِّ خود را گر شناسى از خداست‌]

554-

مناسب است با مضمون حديث:

اعرفُوا اللَّهَ باللَّه‌

- كه در ذيل شماره (16) مستند آن را مى‌توان ديد.

[ص 106 احاديث مثنوى‌]

[چون كه وقف حق شوى حق يار توست‌]

555-

مقصود حديثى است كه در ذيل شماره (149) نوشته آمد.

[ص 106 احاديث مثنوى‌]