اشاره به حديثى است كه در ذيل شماره (149) مذكور شد. [1] [ص 104 احاديث مثنوى‌]

[ «از سليمان گشت پشّه داد خواه»]

544-

اين حكايت را شيخ عطار در اسرار نامه به طريق ذيل نظم كرده است:

و عراقى در كتاب لمعات اين حكايت را بدين گونه آورده است: پشه پيش سليمان از باد به فرياد آمد. سليمان گفت كه خصم خود را حاضر كن. پشه گفت اگر مرا طاقت مقاومت كردن بودى از باد به فرياد نيامدمى.

[ص 106 قصص مثنوى‌]

[ «ظلم را ظلمت بود اصل و عَضُد»]

545-

مستفاد از روايتى است كه در ذيل شماره (101) ياد شده است. [2] [ص 104 احاديث مثنوى‌]

[عرش مى‌لرزد چو گريد يك يتيم‌]

546-

مطابق است با مضمون اين خبر:

إذَا بَكَي اليَتيمُ اهتَزَّ العَرشُ لبُكَائه‌[1].

تفسير ابو الفتوح، (روض الجنان و روح الجنان) ج 5، ص 548 و در طبع كنگره ج 20 ص 317 [ص 104 احاديث مثنوى‌]

______________________________ [1] اشاره است به اين حديث:

مَنْ كَانَ للَّه كَانَ اللَّهُ لَه (1).

بحار الانوار ج 82 ص 319 و كشف الاسرار (انتشارات دانشگاه تهران) ص 562 و 371 [ص 19 احاديث مثنوى‌] (1) كسى كه خود را وقف راه خدا كند خدا هم مدافع اوست.

[2] ظاهراً مستفاد است از مضمون حديث ذيل:

عن جابر بن عبد الله يرفعه قَالَ: اتَقُوا الظُّلْمَ فَإنَّ الظُّلْمَ ظُلُمَاتٌ يَوْمَ الْقيَامَة وَ اتَّقُوا الشُّحَ فَإنَّ الشُّحَّ أَهْلَكَ مَنْ كَانَ قَبْلَكُمْ حَمَلَهُمْ عَلَى أَنْ سَفَكُوا دمَاءَهُمْ وَ اسْتَحَلُّوا مَحَارمَهُمْ (1).

مجموعة ورام ج 1 ص 56 باب الظلم و مسلم، ج 8، ص 18 و جامع صغير، ج 1 ص 8 و با تفاوت مختصر- احياء العلوم، ج 3، ص 174 [ص 13 احاديث مثنوى‌] (1) از ظلم بپرهيزيد كه منشأ ظلمتهاى روز قيامت است و نيز از بخل اجتناب ورزيد كه گذشتگان شما را هلاك كرد و آنان را تا به آنجا رسانيد كه خون يكديگر را ريختند و محارم را بر خود حلال كردند.

[1] - هنگامى كه يتيم بگريد عرش خدا از اثر آن مى‌لرزد.