[ «مرغ با بيلى عدو را بشكند»]

463-

مأخذ آن رواياتى است كه مفسرين و اصحاب سيره در باره هجوم حبشه به مكه مكرّمه نقل كرده‌اند و روات و محدثين و عرب قبل الاسلام نيز آن را از حوادث كبار شمرده و عام الفيل را مبدأ تاريخ قرار داده‌اند و اهميت آن به حدى است كه يك سوره از قرآن كريم در اشاره بدان واقعه نازل شده است و آن سوره 105 است موسوم به سورة الفيل.

رجوع كنيد به: كافى ج 4 ص 216 و بحار الأنوار ج 15 ص 65 و تفسير طبرى، ج 30، ص 169- 164 و تفسير ابو الفتوح، (روض الجنان و روح الجنان) ج 5، ص 587- 583 و در چاپ كنگره ج 20 ص 401.

[ص 111 قصص مثنوى‌]

[ «دُمّ گاو كُشته بر مقتول زن»]

464-

اشاره است به روايتى كه مفسرين در ذيل آيه شريفه: وَ إِذْ قالَ مُوسى‌ لِقَوْمِهِ إِنَّ اللَّهَ يَأْمُرُكُمْ أَنْ تَذْبَحُوا بَقَرَةً[1]. الخ (آيه 67 سوره بقره) نقل كرده‌اند متضمن آن كه يكى از افراد بنى اسرائيل كشته شد و قاتل معلوم نبود و خداوند فرمود تا بنى اسرائيل گاوى كه در آيات قرآنى صفت آن آمده بخرند و بكشند و دم او بر كشته زنند تا قاتل پس از زنده شدن مقتول به نشانى او پديد آيد و اين مضمون در مثنوى مكرر آمده است.

[1] - و به ياد آور هنگامى كه موسى به قومش گفت خداوند فرمان داده است كه گاوى را ذبح كنيد ...