مَن لَم يَرضَ بقَضَاء اللَّه وَ يُؤمنُ بقَدَر اللَّه فَليَلتَمس الَهاً غَيرَ اللَّه‌[1].

جامع صغير، ج 2، ص 180 [ص 77 احاديث مثنوى‌]

[قصّه سلمانى و موى سپيد]

420-

مأخذ آن حكايت ذيل است:

يكى مزيّنى را گفت كه تارهاى موى سپيد از محاسنم بر چين. مزيّن نظر كرد. موى سپيد بسيار ديد. ريشش ببريد به يك بار به مقراض. و به دست او داد و گفت تو بگزين كه من كار دارم. مقالات شمس تبريز، نسخه موزه قونيه، ورق 27 [ص 99 قصص مثنوى‌]

[قارى قرآن جليل امّت است‌]

421-

مأخوذ است از روايت ذيل:

[1] - كسى كه به قضاى خدا رضا ندهد و به قَدَر الهى ايمان نياورد بايد خدايى جز اللّه را بطلبد.