[ص 7 قصص مثنوى‌]

[هنر پوشيده شد]

34-

و مقتبس است از گفته افلاطون: «مَحَبَّتُكَ الشَّىْ‌ءَ ستْرٌ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ مَسَاويه وَ بغْضَتُكَ لَهُ ستْرٌ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ مَحَاسنه»[1]. مختار الحكم، طبع مادريد ص 153 [ص 167 شرح مثنوى‌]

[دل به دل راه دارد]

35-

مصرع دوم اشارت است به مَثَل: أَلْقَلْبُ إلَى الْقَلْب رَوْزَنَةٌ[2]. نظير: الْقُلُوبُ تَتَشَاهَدُ.

الْقُلُوبُ تُجارى الْقُلُوبُ. وَ للْقَلْب عَلَى الْقَلْب دَليلٌ حينَ يَلْقَاهُ‌[3]. التمثيل و المحاضره، طبع مصر، ص 318 [ص 169 شرح مثنوى‌]

______________________________ [1] بر گرفته از فرمايش پيامبر گرامى اسلام و امير المؤمنين عليهما الصلاة و السلام است:

قَالَ رَسُولُ اللَّه صَلَّى اللَّهُ عَلَيْه وَ آله وَ سَلَّمَ: حُبُّكَ للشَّيْ‌ء يُعْمي وَ يُصمُّ. (1)

من‌لايحضره‌الفقيه جلد 4 صفحه 380 حديث 5814 (1) دوستى تو نسبت به هر چيز كور و كرت مى‌كند (به حقيقت آن پى نخواهى برد)

قَالَ‌عَليٌّ عَلَيْه السَّلامُ: الْهَوَى شَريكُ الْعَمَى. (2)

نهج‌البلاغة صفحه 402 (2) ميل و خواهشهاى نفسانى شريك كورى است.

[1] - دوست داشتن چيزى، مانع مى‌شود از اين كه بديهاى آن را متوجه شوى.

همان طورى كه دشمن داشتن چيزى نيز مانع مى‌شود از اين كه خوبيهاى آن را ببينى.

[2] - دل به دل راه دارد.

[3] - دلها گواه يكديگرند. دلها همديگر را همراهى مى‌كنند. ملاقات دلها با هم بى دليل( و زمينه قبلى) نيست.