حُبُّكَ لِلشَّيْ‌ءِ يُعْمِي وَ يُصِمُّ [1][1].

مسند احمد، ج 5، ص 194؛ احياء العلوم؛ ج 3، ص 25، جامع صغير، ج 1، ص 145، كنوز الحقائق، ص 56. [ص 25 احاديث مثنوى‌]

[مى‌نگنجد حق مگر در قلب پاك‌]

192-

مقصود اين حديث است [2]:

لَمْ يَسُعْنِي ارْضِى وَ لَا سَمَائِى وَ وَسِعَنى قَلْبُ عَبْدِى الْمُؤْمِنِ اللَّيِّنُ الْوَادِعُ‌[2].

احياء العلوم، ج 3 ص 12

لَا يَسَعُنِى ارْضِى وَ لَا سَمَائِى وَ يَسَعُنِى قَلْبُ عَبْدِىَ الْمُؤْمِنِ‌[3].

عوارف المعارف سهروردى. حاشيه احياء العلوم ج 2، ص 250 نيز رجوع كنيد به:

اتحاف السادة المتقين، ج 7، ص 234 كه اقوال محدثين را در صحت و سقم اين روايت نقل كرده است.

[ص 26 احاديث مثنوى‌] نظير آن گفته فيثاغورس حكيم است: لَيْسَ لِلَّهِ تَعَالَى فِى الْارْضِ مَوْضِعٌ اوْلَى بِهِ مِنَ النَّفْسِ الطَّاهِرَةِ. (در روى زمين جايى براى خدا شايسته‌تر از جان پاك نيست.) مختار الحكم، طبع مادريد، ص 63 [ص 1114 شرح مثنوى‌]

______________________________ [1] من لا يحضره الفقيه ج 4 ص 380 باب و من ألفاظ رسول الله 6 الموجزة ح 5814- و كشف الغمة ج 1 ص 144

[2]

و في الحديث القُدْسِي يَقُولُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ لا يَسَعُنِي أَرْضِي وَ لَا سَمَائِي وَ لَكِنْ يَسَعُنِي قَلْبُ عَبْدِيَ الْمُؤْمِنِ.

(در حديث قدسى آمده است: زمين و آسمان من توان جاى دادن مرا در خود ندارند، اما قلب بنده مؤمن من، چنين گنجايشى را دارد).

عوالي اللآلي ج 4 ص 7 ح 7-

[1] - اگر به چيزى علاقه شديد پيدا كردى آن علاقه، قدرت تشخيص را از تو مى‌گيرد( و كور و كرت مى‌كند.)

[2] - زمين و آسمان من توان جاى دادن مرا در خود ندارند. اما قلب بنده من- آن كس كه مؤمن، آرام و مطمئن است- چنين گنجايشى را دارد.

[3] - زمين و آسمان من گنجايش جاى دادن مرا در خود ندارند اما قلب بنده مؤمن من چنين گنجايشى را دارد.