شاهرخ بیگ زنگنه که به حکمرانی الکای سنقر، دینور وکرمانشاهان برگزیده شد و برادر کوچک تر وی یعنی " شیخ علی بیگ " به سمت امیر آخور باشی شاه رسید.[1]

شاهرخ بیگ زنگنه، نخستین حاکم از افراد ایل زنگنه بود که بر کرمانشاه حکومت می‌کرد. شاید بتوان گفت در این مقطع تاریخی است که کرمانشاهان از لحاظ اداری و نظامی از قلمرو علی شکر مجزا گردید، شاهرخ بیگ در سال 1049ق مُرد و به جای او " شیخ علی بیگ " به امارت کرمانشاه و ایل زنگنه رسید.[2]

شیخ علی خان زنگنه (شیخ علی بیگ)[3] که سال 1049 ق به جای برادرش به حکومت کرمانشاهان رسید تا سال 1080 ق که به مقام وزارت اعظمی شاه سلیمان رسید، حاکم کرمانشاه بود.

شیخ علی خان زنگنه در طول حکومتش در کرمانشاه پیش از رسیدن به مقام وزارت برای تقویت دولت صفوی مانند یک ناظم، جهت آرامش در مناطق غربی کشور عمل کرد.

[1]. هدایت، رضاقلی خان، روضه الصفای ناصری، ج8 ، ص102.

[2]. نک: حسینی استرآبادی، سیّد حسن مرتضی، " از شیخ صفی تا شاه صفی ".

[3]. شیخ علی خان زنگنه فرزند علی بالی بیگ زنگنه، از ایل کُرد زبان زنگنه، در سال 1020 ق متولد شد(خاتون آبادی، عبدالحسین، وقایع السنین و الاعوام، ص530).

درباره محل تولد و چگونگی تربیت و سپری شدن طفولیت او اطلاعی در دست نیست. اولین گزارش در شرح حال وی پس از تولد، مربوط به تاریخ انتصاب وی به مقام امیرآخورباشی جلو است.

شیخ علی خان در رمضان 1047 ق به جای برادرش شاهرخ سلطان که به مقام امارت ایل زنگنه ارتقا یافته بود، به مقام امیر آخور باشی جلو رسید (حسینی استرآبادی، سید حسن بن مرتضی، از شیخ صفی تا شاه صفی، ص257).

وی در نهم جمادی الاولی 1049 ق پس از فوت برادرش شاهرخ سلطان به امارت ایل زنگنه رسید (اصفهانی، محمد بن معصوم بن خواجگی، خلاصه السیر، ص264).