جامع علوم وکمالات صوری و معنوی و مستجمع صفات ظاهری و باطنی بود، فضل وکمالش به درجه‌ای رسید که والد نامدارش استاد الکل در حیات خود ارجاع مسائل برای دستخط به وی نمود، و مدارالمهام این رتبه‌ی والامقام می‌بود .

چنان که سابقاً نیز یادآور شدیم مرحوم آقا عبدالحسین از اجله شاگردان آقا پدر عالیقدرش بوده. و در اواخر عمر حسب الامر وی فتوی می‌داده و کارهای مربوط به آقا را شخصاً عهده‌دار و به احسن وجه ایفا می‌نموده.

آنچه مرحوم آقا احمد برادر زاده آقا عبدالحسین در ترجمه‌ی او نگاشته مربوط به زمانی است که آقا احمد در هندوستان به سیاحت مشغول بوده است، ولی آقا عبدالحسین بعد از آن تاریخ (1223) به بعد، از یزد به همدان بازگشته و با اصرار اهالی در آن شهرستان سکونت می‌ورزد و محبوبیت فوق العاده پیدا می‌کند، به طوری که ریاست او را در امر فتوی همه مسلّم می‌داشتند.

مرحوم حاج سیّد محمد کرهرودی کزازی که از علمای نامی معاصر آقا عبدالحسین بوده و در شهر سلطان آباد عراق ( اراک امروزی ) می‌زیسته و خود فقیهی صاحب رأی بوده است، در یکی از رسائل فقهی که ضمن مجموعه‌ی خطی از تألیفات وی به نظر نویسنده‌ی این سطور رسیده و هم اکنون نزد نواده‌ی او در اراک موجود است،شرح مختصری از مرحوم آقا عبدالحسین نوشته که قابل توجه و درج آن در اینجا کاملاً مناسب و می‌رساند که مرحوم آقا عبدالحسین تا چه حد مقبولیت عامه داشته و فتوایش چقدر مهم و مؤثر بوده است.