اسم الکتاب : نقد شبهات پيرامون قرآن كريم المؤلف : معرفت، محمد هادى الجزء : 1 صفحة : 308
اين در حالى
است كه ظاهر تعداد ديگرى از آيات قرآن با معناى ياد شده ناسازگار است و حكايت از
اين دارد كه عدّهاى وِزر ديگران را به دوش مىكشند؛ چنان كه مىفرمايد: «لِيَحْمِلُوا أَوْزارَهُمْ كامِلَةً يَوْمَ
الْقِيامَةِ وَ مِنْ أَوْزارِ الَّذِينَ يُضِلُّونَهُمْ بِغَيْرِ عِلْمٍ أَلا ساءَ
ما يَزِرُونَ»[1].
حال
چگونه مىتوان توافق ميان مفاد اين دو دسته آيات را ثابت كرد؟
پاسخ:
«حمل وِزر» به معناى سبك كردن بار مسئوليت ديگرى است و وقتى گفته مىشود «كسى وِزر
ديگرى را به دوش مىكشد» معنايش اين است كه از سنگينى بارى كه بر دوش اوست مىكاهد
و اگر بار مسئوليت وى سبك نگردد، «حمل وِزر» صورت نگرفته است.
اكنون
با توجّه به نكته ياد شده مىگوييم: قرآن به صراحت بيان مىكند كه هر انسانى
پاسخگوى اعمال و كردار خويش است و هيچ كس مسئول كردار ديگران نيست:
«يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا عَلَيْكُمْ أَنْفُسَكُمْ لا يَضُرُّكُمْ مَنْ
ضَلَّ إِذَا اهْتَدَيْتُمْ إِلَى اللَّهِ مَرْجِعُكُمْ جَمِيعاً فَيُنَبِّئُكُمْ
بِما كُنْتُمْ تَعْمَلُونَ»[3]؛
ولى نكته ياد شده با مسئله مناديان و سران حقّ و باطل تفاوت دارد؛ زيرا آنان شريك
اعمال كسانى هستند كه تحت تأثير دعوتشان قرار گرفتهاند. بنابراين مناديان خير در
پاداش پيروانشان شريك و مناديان شر نيز در جرم
[1] . نحل/ 25« تا روز قيامت بار گناهان خود را تمام
بردارند و نيز بخشى از بار گناهان كسانى را كه ندانسته آنان را گمراه مىكنند.
آگاه باشيد چه بار بدى را مىكشند».
[2] . عنكبوت/ 12 و 13« و كسانى كه كافر شدهاند به
كسانى كه ايمان آوردهاند مىگويند: راه ما را پيروى كنيد و گناهانتان به گردن ما،
ولى چيزى از گناهانشان را به گردن نخواهند گرفت؛ قطعاً آنها دروغگويند و قطعاً
بارهاى سنگين خودشان را با بارهاى سنگين ديگران به دوش خواهند كشيد و ...».
[3] . مائده/ 105« اى كسانى كه ايمان آوردهايد، به
خودتان بپردازيد اگر هدايت شويد، گناه كسى كه گمراهشده است به شما زيانى
نمىرساند. بازگشت همه شما به سوى خداست و شما را از آنچه انجام دادهايد آگاه
مىسازد».
اسم الکتاب : نقد شبهات پيرامون قرآن كريم المؤلف : معرفت، محمد هادى الجزء : 1 صفحة : 308