مجلسى نيز
در روايتى از پيامبر آورده است: پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمود: آنگاه كه
مؤمن از دنيا برود عمل او قطع مىشود. مگر از سه چيز: صدقهاى كه جارى باشد، عملى
كه از آن نفع برده شود و فرزند صالحى كه برايش دعا كند. (بحارالانوار، 1983 م، ج
2، ص 22، باب 8)
پس
چنين كسانى بار گناه ديگرى را تحمل نمىكنند و چيزى از آن نمىكاهند، اما در عمل
ديگران و ثواب يا عقاب حاصل از آن بدون آنكه از صاحبش چيزى كاسته شود- شريكند و
بنابراين معناى حمل اثقال ايشان، اين است كه مثل اعمال آنان بارى به دوش مىكشند.
بحث
از موارد متخالفگون در درون قرآن بسيار مفصل است و در حل معضل هر يك شيوه
آيتالله معرفت حاوى نكاتى نغز است، اما فقط برخى نمونهها ارائه شد. براى اطلاع
بيشتر در اين زمينه به كتاب شبهات و ردود، مراجعه شود.
نتيجهگيرى
در
اين مقاله مهمترين موضوعات قرآنى از نگاه آيتالله معرفت مرور شد. آيتالله معرفت
علوم قرآنى را به عنوان مجموعهاى از دانش قرآن و قرآن را به عنوان يك كل وحيانى
مورد مطالعه قرار مىدهد. به عنوان مثال در بررسى پديده وحى با ژرفنگرى علاوه بر
اثبات امكان اصل وحى، اين پديده شريف را از خدشهها و انگها مىپيرايد.
افسانههاى
تاريخى را بطور دقيق بررسى و بطور مستدل آنها را رد مىنمايد؛ و ديگر اتهامهاى
بىپايه مانند تحريف قرآن، يا تأثيرپذيرى از فرهنگ زمانه را بطور مستدل از ساحت
قرآن بدور مىداند. همچنين ديگر شبهات قرآنى مانند تعارض با عقل و تاريخ و تعارض
قرآن با قواعد ادبى و ... را به گونهاى منطقى پاسخ مىگويد.