خيره‌سرى نشان مى‌دهيد، آن‌گاه در وادى گمراهى سرگردان شده گرفتار كمبودهاى مختلف در مال، جان و امثال آن خواهيد شد.

استاد بزرگوار ما نوشته است: «روايات مزبور، اخبار واحدند و نمى‌توان بدان احتجاج كرد و ادّعاى متواتر بودن آن، سخنى گزاف مى‌باشد، زيرا هيچ‌يك از اين اخبار در كتب اربعه نيامده است. از آن مهمتر، بسيارى از رويدادهاى گذشته براى امت اسلام رخ نداده و ممكن نيست رخ دهد.

در درستى تشابه، همين بس كه اين امت نيز حدود و محتواى قرآن را رها كرده‌اند، هرچند حروف و الفاظ آن را به خوبى بر پا داشتند چنانچه در نامه امام باقر عليه السّلام به «سعد الخير» آمده است. پس مى‌توان گفت: رويدادهايى كه در اين امت واقع مى‌شود تنها از برخى جهات، شبيه رويدادهاى امتهاى پيشين است.»[1]

منظور وى از «برخى جهات» اصول و پايه‌هاى زندگى است- كه در برخورد با سختيهاى زندگى و رسيدن به كاميابيها- از نهاد و سرشت انسان مى‌جوشد.

[1] . البيان، ص 240.