(1)

«ث»

(2)

ثافل:

دو كوهند در تهامه، كه به يكى از آنها ثافل كوچك مى‌گويند و به ديگرى ثافل بزرگ. گياهانى كه در اين دو كوه مى‌رويند، عبارتند از: سرو كوهى، بلسان و ايدع.[1]

عرام مى‌گويد: ايدع درختى است داراى گلهاى سرخ كه نه خوشبوست و نه ميوه مى‌دهد. پيامبر صلّى اللّه عليه و آله از شكستن شاخه‌هاى اين درخت و درخت سدر و تنضب‌[2] نهى كرد؛ چرا كه اين درختها داراى سايه‌هاى گسترده و سرپناهى هستند براى مردم در گرما و سرما.

(3)

ثبار:

(به كسر اول)، بر وزن «كتاب»، جايى است در شش ميلى خيبر. در همينجا بود كه عبد اللّه بن انيس، اسير بن رزام يهودى را كشت.

(4)

ثبره:

(به فتح اول و سكون دوم)، در حديث آمده است كه: «پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله در ثبره كه بر سر راه و روبه‌روى بويره قرار دارد، ايستاد و فرمود ...».

و نيز ثبره به زمينى گويند كه سنگهايى مانند سنگهاى حرّه دارد. گفته مى‌شود: به ثبره فلان رسيدم؛ يعنى به حرّه فلان. بكرى مى‌نويسد: ثبره نام جايى است.- «بويره».

(5)

ثبير:

(به فتح اول)، كوهى است در مكه. در احاديث از اين كوه نام برده شده؛ از جمله آمده است كه: پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله‌

______________________________
(1). ايدع: چوب بقم، خون سياوشان- م.

(2). تنضب؛ درختى از تيره كپرها كه داراى چوبهايى سفيد و خارهايى مانند خار عوسج است. كپرسداد(Cappnis Sodada) - م.

[1] . ايدع: چوب بقم، خون سياوشان- م.

[2] . تنضب؛ درختى از تيره كپرها كه داراى چوبهايى سفيد و خارهايى مانند خار عوسج است. كپرسداد(Cappnis Sodada )- م.