مى‌گويند. فدك در سيره و حديث، داستان مفصلى دارد كه ذكر آن در اينجا به درازا مى‌كشد.

(1)

توضيحاتى درباره فدك:[1]

- حبّان بن بشر، از يحيى بن آدم، از ابن ابى زائده، از محمد بن اسحاق، از زهرى و عبد اللّه بن ابى بكر از يكى از فرزندان محمد بن ابى سلمه برايمان نقل كرد كه گفت: تعدادى از اهل خيبر در قلعه باقى مانده و سنگر گرفته بودند. آنان از پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله درخواست كردند كه خونشان را نريزد و در عوض، آنها را از آنجا اخراج كند. پيامبر صلّى اللّه عليه و آله اين درخواست آنان را پذيرفت. اهل فدك اين خبر را شنيدند و آنان نيز چنين درخواستى كردند و حضرت با درخواست آنها نيز موافقت فرمود و بدين ترتيب، فدك جزو اموال خالصه پيامبر صلّى اللّه عليه و آله درآمد چرا كه بدون لشكركشى و جنگ به تصرف آن حضرت درآمد.

(2)- محمد بن يحيى از عبد العزيز بن مروان از ابراهيم بن حويّصه از خالويش معن بن جويّه از حسيل بن خارجه برايمان نقل كرد كه گفت: هنگامى كه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله خيبر را فتح كرد، يهوديان فدك به آن حضرت پيغام دادند كه: «به ما امان بده و در عوض فدك از آن تو باشد». پيامبر صلّى اللّه عليه و آله محيّصة بن حرام را نزد اهالى فدك فرستاد و او فدك را براى پيامبر صلّى اللّه عليه و آله گرفت و بدين ترتيب جزو اموال خالصه پيامبر درآمد. اهالى وطيح و سلالم، دو دژ از دژهاى خيبر نيز از در صلح در آمدند و اين دو دژ را به پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله واگذار كردند كه جزو اموال خاص آن حضرت درآمدند. (دژ) كتيبه، كه بعد از وطيح و سلالم واقع بود نيز به عنوان خمس در نظر گرفته شد.

بنابراين، مجموع اين چند دژ جزو اموال خالصه پيامبر صلّى اللّه عليه و آله درآمد و از جمله اموالى بودند كه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله به عنوان صدقه از خود بر جاى گذاشت و مخارج همسرانش را از درآمد و عايدى آنها تأمين مى‌كرد.

(3)- محمد از قول ابن اسحاق نقل كرده كه چون پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله از كار فتح خيبر آسوده شد، اهالى فدك از بلايى كه بر سر مردم خيبر آمده بود، هراسان‌

______________________________
(1). به نقل از تاريخ المدينه ابن شبّه.

[1] . به نقل از تاريخ المدينه ابن شبّه.