(1)

رودس:

(به ضمّ اول)، جزيره‌اى است در درياى مديترانه، كه نزديك ساحل، در جنوب غربى بخش آسيايى تركيه قرار دارد و اكنون تابع يونان است. اين جزيره را جنادة بن ابى اميّة در زمان خلافت معاويه، با لشكركشى فتح كرد.

ابو داود از مجاهد روايت كرده كه گفت: پيرمردى كه دوره جاهليت را درك كرده بود، درباره جنگ رودس به من گفت ....

[روضه:

به سرزمين سبز، خرّم و زيبا گفته مى‌شود. اين سخن پيامبر صلّى اللّه عليه و آله كه فرمود:

«ما بين قبري و منبري روضة من رياض الجنّة»؛[1] «ميان قبر و منبر من باغى از باغهاى بهشت است.» به اين معنا است كه نماز و ذكر الهى در آنجا، موجب رفتن انسان به بهشت مى‌شود و يا چون قبر مطهّر حضرت فاطمه زهرا عليها السّلام در آنجا است، بستانى از بستان‌هاى بهشت مى‌باشد.

و احتمال مى‌رود كه در حقيقت اين محل از روضه‌هاى بهشت باشد، گرچه در دنيا به آن صورت واقعى براى ما نمودار نيست؛ زيرا كه حقايق در چهره‌هاى گوناگون پديدار مى‌شود. اين سخن بعضى از شارحان است و احتمال خوبى به نظر مى‌رسد.[2]]

(2)

روضه خاخ:

نگاه كنيد به: «خاخ».

(3)

روضه عرينه:

ياقوت مى‌نويسد: در يكى از وادى‌هاى مدينه است كه در زمان جاهليت و اسلام، قرقگاه اسبها بود.

قلهى در پايين آن است.

(4)

رومه:

(به ضمّ اول)، همان «چاه رومه» يا «چاه عثمان» است. در حديث، آن را «حفيرة المزنى» نيز خوانده‌اند. اين چاه را عثمان بن عفان خريد و آن را صدقه قرار داد. محل آن هنوز هم در وادى عقيق معروف است و هرگاه كسى به سمت دانشگاه اسلامى برود، پيش از آنكه به چهار راه منتهى به تبوك برسد، اين چاه در سمت راست او قرار مى‌گيرد. ما در كتاب «العقيق» خود، درباره اين چاه تحقيق مفصل كرده و شرح داده‌ايم.

(5)

رويثه:

(به ضمّ اول و فتح دوم و سكون ياء)،

______________________________
(1). من لا يحضره الفقيه، ج 2، ص 568

(2). مجمع البحرين، ج 1، ص 288، ماده «نرع».

[1] . من لا يحضره الفقيه، ج 2، ص 568

[2] . مجمع البحرين، ج 1، ص 288، ماده« نرع».