آن دفينه مى‌گفتند، اما بعدها اين نام را به فال بد گرفتند و آن را به «دثينه» تغيير دادند. بنى سليم خدمت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله آمدند و تقاضا كردند حضرت اين منزلگاه را به اقطاع آنان بدهد. در عربستان جاهاى ديگرى هم به اين نام وجود دارد كه يكى از آنها ناحيه‌اى است ميان جند و عدن. در خبر ابو سبره نخعى از قول مردى آمده است كه هنگام عبور از دثينه، الاغ او سقط شد. آن مرد وضو گرفت و دو ركعت نماز خواند و از خدا خواست كه الاغش را زنده كند و دعايش مستجاب گرديد و الاغ از جا برخاست.

(1)

دحنا:

(به فتح اول و سكون حاء)، از روستاهاى طائف مى‌باشد و قبل از جعرّانه واقع شده است. پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله بعد از محاصره طائف و بازگشت از آن، از اين روستا عبور كرد.

(2)

درب الأنبياء:

نگاه كنيد به «طريق» در حرف طاء.

[دروازه‌هاى مدينه:

در گذشته بر گرداگرد مدينه- همچون ديگر شهرها- براى محافظت از آنها بارو و حصارى كشيده شده بود كه با فرا رسيدن شب دروازه‌هاى ورودى آن بسته مى‌شد و جز به افراد شناخته شده و مورد اعتماد اجازه ورود به شهر داده نمى‌شد.

اين حصار در سال 236 هجرى قمرى زير نظر شخصى به نام «محمد جعدى» در اطراف مدينه ساخته شد و براى آن دروازه‌هاى ورودى و خروجى چندى كار گذاشته شده بود كه مهم‌ترين آنها عبارتند از:

1.

باب الشامى:

اين دروازه به سوى شام گشوده مى‌شد و مردم از آنجا سفر خود را به شام آغاز مى‌كردند و نزديك كوه «سلع» در سمت شرقى آن قرار داشت و از مشهورترين دروازه‌هاى مدينه به شمار مى‌رفت و اكنون نيز به همين نام، از آن ياد مى‌شود.

2.

باب العنبريّه:

از اين دروازه مسافران مكه مكرمه، مدينه را به جانب آن شهر ترك مى‌كردند. دليل اين نامگذارى روشن نيست. شكل ساختمان آن با ديگر دروازه‌ها و رنگ آن نيز تفاوت داشت و از سنگ‌هاى چهارگوش با رنگ‌هاى مختلفى ساخته شده بود. بيشترين آنها سياه و از