اكنون اثرى از آن نيست.[1]]

[خانه امام صادق عليه السّلام:

اين خانه يكى از خانه‌هاى حارثة بن نعمان انصارى بوده كه در جنوب شرقى مسجد النبى و از سمت جنوب (قبله) در مجاورت خانه ابى ايوب انصارى قرار داشته است و در حوالى سال‌هاى 100 تا 147 قمرى به ملكيت امام جعفر صادق عليه السّلام درآمد و خانه مسكونى آن حضرت شد و از آن پس قرنها مورد توجه زائران بوده است.

اين خانه در توسعه سال 1365 شمسى تخريب شد.[2]]

[خانه امّ سليم:

در خبر است كه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله به خانه «امّ سليم» مى‌رفت و او زيراندازى از پوست براى آن حضرت مى‌گسترد و پيامبر صلّى اللّه عليه و آله روى آن به استراحت مى‌پرداخت و «امّ سليم» از مو و عرق پيامبر صلّى اللّه عليه و آله مى‌گرفت و آن را در شيشه‌اى مى‌ريخت و سپس آن را با «سكّ» (نوعى عطر عربى) مى‌آميخت.

در خبر است كه روزى ابو طلحه (همسر امّ سليم) به امّ سليم گفت: من در صداى پيامبر صلّى اللّه عليه و آله ضعفى احساس كردم كه نشانه گرسنگى بود. پرسيد: آيا غذايى هست. امّ سليم چند گرده نان جو آماده كرد و سپس ابو سليم را خدمت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله فرستاد تا از آن حضرت براى صرف غذا دعوت به عمل آورد و پيامبر با همراهان به خانه او آمدند. امّ سليم مقدارى كره يا روغن روى آنها ريخت. آنگاه پيامبر صلّى اللّه عليه و آله دعايى خواند و با همراهانش كه شمار آنان هفتاد تا هشتاد نفر بود، از آن خوردند و همگى سير شدند.

امّ سليم، همسر طلحه، مادر انس بن مالك است كه خانه او در سمت خانه‌هاى «بنى جديله» بوده است.[3]]

[خانه امير مؤمنان عليه السّلام و فاطمه زهرا عليها السّلام:

پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله پس از بناى مسجد، محلّ خانه‌هاى همسرانش را و نيز محل خانه امير مؤمنان عليه السّلام و خانه‌هاى اصحاب را در كنار مسجد، با كشيدن خطوطى مشخص ساخت و سپس خانه‌هاى ياد شده، هر كدام در محل تعيين شده ساخته بنا

______________________________
(1). سمهودى، ج 2، ص 508؛ معالم المدينه، ص 178

(2). بيوت الصحابة، صص 69 و 70؛ مدينه‌شناسى، ج 1، ص 261

(3). سمهودى، ج 3، ص 882

[1] . سمهودى، ج 2، ص 508؛ معالم المدينه، ص 178

[2] . بيوت الصحابة، صص 69 و 70؛ مدينه‌شناسى، ج 1، ص 261

[3] . سمهودى، ج 3، ص 882