است. ياقوت ادامه مى‌دهد: خافقان محلّى است معروف. اما او موقعيت آن را تعيين و مشخص نكرده است. شايد مقصود راوى مكان خاصى نباشد بلكه منظورش اين بوده كه آن دو به شرق و غرب رفتند؛ يعنى براى يافتن درختى مناسب، همه جا را جستجو كردند.

[خانه ابو ايّوب:

در آغاز دهه دوم قرن پانزدهم هجرى، در جريان توسعه دوم سعودى تخريب شد و آن در جنوب شرقى مسجد النبى قرار داشته و خانه حارثة بن نعمان كه بعدها به خانه امام صادق عليه السّلام معروف شده در جنوب آن بوده و پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله هنگام ورود به مدينه، به خانه او وارد شده است. به معجزه آن حضرت مادر نابينايش، بينايى خود را بازيافت. پيامبر صلّى اللّه عليه و آله و امير مؤمنان عليه السّلام تا پايان بناى مسجد در آنجا و خانه‌هاى اطراف آن، باقى ماندند.[1]

اين خانه در طول تاريخ تحولاتى را پشت سر گذاشت كه از آن جمله مى‌توان بناى مدرسه شهابيه براى مذاهب چهارگانه اهل سنت را نام برد و سرانجام در اواخر قرن سيزدهم هجرى در آنجا مسجدى ساختند و بر قسمت خارجى ديوار جنوبى آن سنگ نوشته‌اى نصب كردند كه بر آن با خط زرين نوشته شده بود: «هذا بيت موفد النبىّ صلّى اللّه عليه و آله- في سنة 1291 ه.» اين خانه منزلگاه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله مى‌باشد.

گفتنى است كه ابو ايوب از اصحاب امير مؤمنان عليه السّلام نيز بوده و پس از بازگشت از صفّين مى‌گفته است: پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله ما را به جنگ با گروه ناكثين (اصحاب جمل) قاسطين (سپاه معاويه) و مارقين (خوارج) دستور داد، با دو گروه نخست جنگيدم و با گروه سوم ان شاء اللّه بايد جنگ كنم.[2]]

[خانه امام سجاد عليه السّلام:

خانه امام سجاد عليه السّلام در مدينه، در سمت شمال آرامگاه اسماعيل فرزند امام صادق عليه السّلام و در فاصله بيست مترى آن قرار داشته است و در آنجا مسجدى بوده كه به مسجد زين العابدين عليه السّلام شهرت داشته است. اين خانه در سال‌هاى اخير تخريب شد و

______________________________
(1). بحار، ج 19، صص 116 و 121

(2). نهج الايمان، ص 191

[1] . بحار، ج 19، صص 116 و 121

[2] . نهج الايمان، ص 191