كه ميقات مردم مدينه است.

3.

كوه ثور:

كوه كوچكى است در پشت كوه احد.

4.

ذات الجيش:

در راه مدينه به مكه و بعد از ذو الحليفه است.

5.

مشيرب:

كوهى است در سمت شام (شمال) ذات الجيش.

6.

اشراف‌

(كوه‌هاى) مخيض؛ كوه‌هايى است در راه شام.

7.

حفياء:

جايى است در غابه، واقع در جهت شام (شمال) مدينه.

8.

ثيب‌

كه ب ه صورت تيم و يثيب تصحيف شده: كوهى است در شرق مدينه.

9.

عيره:

كوهى در شرق ثور كه از ثور بزرگتر و از احد كوچكتر است.

[حرمى:

وقتى بخواهند كسى را به حرم نسبت دهند و بگويند از ساكنان حرم است اگر مرد باشد به او حرمى و يا حرمى و اگر زن باشد حرميّه مى‌گويند ولى به گفته «مبرّد»: حرمى، مطابق قاعده مى‌باشد.

نويسنده كتاب «العين» مى‌گويد:

اگر غير انسان، چيز ديگر را به حرم نسبت دهند، به آن حرمى مى‌گويند.[1]]

(1)

حرّه:

(به فتح حاء و تشديد راء)، در لغت به معناى زمين داراى سنگهاى سياه پوك سوخته مانند است. جمع آن «حرّات» و «حرار» مى‌باشد. در سيره و حديث از برخى حرّه‌هاى ياد شده كه شمارى از آنها را در حرف «حاء» آورده‌ايم و بعضى را هم با توجه به مضاف اليه آنها ذكر خواهيم كرد.

(2)

حرّه اشجع:

اشجع از مشهورترين تيره‌هاى قبيله غطفان است كه در وادى مدينه به سمت شمال مى‌زيستند. به گمان برخى محققان، پاره‌اى از قبايل هيثم ساكن شمال مدينه، نسبشان به اشجع برمى‌گردد. اشجع از همپيمانان خزرج بودند و در جنگ «بعاث» خزرجيان را يارى مى‌رساندند. در جنگ حنين، همراه پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله جنگيدند. از پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله روايت شده كه فرمود:

«انصار و مزينه و جهينه و غفار و اشجع، ياوران من در برابر مردم هستند». حرّه اشجع همان است كه در دوره «فترت»

______________________________
(1). لسان العرب، ج 12، ص 120، ماده «حرم».

[1] . لسان العرب، ج 12، ص 120، ماده« حرم».