مالكش عمر بن سلول، برادر ابىّ بن سلول منافق خريدارى شده بود. اين جمله نشان مى‌دهد كه حباشه- حباشه دوم- از مدينه بوده است؛ چرا كه بنى قينقاع در مدينه به سر مى‌بردند و حباشه نام بازار آنها بوده و در منطقه عوالى مدينه قرار داشته است.

اما حباشه تهامه؛ ازرقى مى‌نويسد:

(اين بازار) در منطقه اوصام از سرزمين بارق، در ناحيه يمن است و فاصله آن تا مكه شش شب راه بوده است.

اينكه گفته‌اند «در ناحيه يمن است» مقصود يمن معروف فعلى نيست؛ زيرا «بارق»، كه در تعيين موقعيت بازار از آن ياد شده، امروزه در بين محايل و قنفذه، در تهامه عسير، واقع در كشور عربستان سعودى جاى دارد.

(1)

حبرى:

حبرى و حبرون هر دو، نام يك مكان هستند و آن شهر فلسطينى الخليل است كه آرامگاه حضرت ابراهيم خليل عليه السّلام در آنجاست. هنگامى كه تميم دارى به حضور پيامبر خدا صلّى اللّه عليه و آله رسيد، آن حضرت، بنا به تقاضاى تميم، بيت عينون و حبرون و بيت ابراهيم و مرطوم را به اقطاع وى داد.

(2)

حبس:

(به ضمّ اول و سكون دوم)، نام مكانى است. اين كلمه گاه به «سبل» (به فتح سين و باء) اضافه مى‌شود كه گفته شده نام يكى از دو حرّه (سنگلاخ) بنى سليم است. در حديث عبد اللّه بن حبشي آمده است: «آتشى از حبس سبل خارج مى‌گردد».

حبس (به كسر حاء) نيز روايت شده كه جمع آن «احباس» است، به معناى شكاف‌هايى در حرّه (سنگلاخ) كه آب را نگه مى‌دارد؛ به طورى كه آب آن جمعيتى را جواب مى‌دهد.

(3)

حبشه:

كشورى است معروف در آفريقا كه امروزه به آن «اتيوپى» مى‌گويند.

(4)

حبشي:

كه به آن «حبيش» نيز گفته مى‌شود، كوه سياهرنگى است داراى راه‌ها و خطوط سفيد واقع در ده كيلومترى جنوب مسفله (منطقه پايين) مكه.

گفته‌اند: نام «احابيش قريش» از همين كوه گرفته شده است؛ چرا كه اين قبايل؛ يعنى بنى مصطلق و بنى هون در محلّ كوه حبشي اجتماع كردند و بر ضدّ قريش همپيمان شدند و سوگند ياد كردند.