مى‌كرد. در آن هنگام على عليه السّلام انگشترش را- كه در انگشت كوچكش بود- رها كرد و بر زمين افتاد و سائل هم آن را برداشت؛ بنابراين در حال نماز، همه توجه حضرت به حق تعالى است و چون نداى آن سائل در راستاى حق تعالى قرار داشت، حضرت على عليه السّلام آن صدا را شنيد.

از طرفى علما تصريح كرده‌اند كه حضرت، كار اضافى در نماز انجام نداد و انگشتر- كه در انگشت كوچك حضرت بود- با يك تكان كوچك بر زمين افتاد.