شهيد ثانى در كتاب مسكّن الفؤاد، روايت كرده كه: ابراهيم از خداوند پرسيد: پاداش كسى كه از ترس تو اشكش به رويش سرازير مى‌شود چيست؟

خداوند پاسخ داد: پاداش آن رحمت و رضوان من بر او مى‌باشد.

ابراهيم عرض كرد: خداوندا، پاداش كسى كه به اميد ديدار تو غم و اندوه را صبر و تحمل مى‌كند چيست؟ خداوند فرمود: من چنين شخص را با لباس ايمان مى‌پوشانم كه بوسيله آن بهشت را براى خود فراهم كند و از آتش جهنم دور شود.

ابراهيم پرسيد: پاداش كسى كه به خاطر رضاى تو دل بيوه زنان را بدست مى‌آورد چيست؟ خداوند فرمود: من آن شخص را در سايه رحمتم قرار مى‌دهم و در آخرت هم او را به بهشتم داخل مى‌كنم.

ابراهيم پرسيد: پاداش كسى كه به خاطر تو جنازه ميت را تشييع مى‌كند چيست؟ خداوند فرمود: ملائكه‌هاى من به جسد اين شخص هنگام مرگ نماز مى‌خوانند و از روح او شفاعت مى‌كنند.

و روى الشيخ الجليل عليّ بن الحسين المسعوديّ في كتاب أخبار الزمان: أنّ اللَّه أوحى إلى إبراهيم عليه السلام‌: إنّك لمّا سلّمت مالك للضيفان و ولدك للقربان و نفسك للنيران و قلبك للرحمن اتّخذناك خليلا.

شيخ بزرگوار على بن حسين مسعودى، در كتاب اخبار الزمان خود مى‌گويد:

خداوند به ابراهيم عليه السلام وحى فرمود: اى ابراهيم، چون تو مالت را به مهمانان تسليم كردى و فرزندت را در راه من قربانى نمودى و خودت را به آتش تسليم كرده و قلبت را به رحمان دادى، ما تو را دوست خود انتخاب مى‌كنيم.