كيفر آن به سويم شتافته است، و اگر تهيدستى را ديدى كه به سوى تو مى‌آيد با خود بگوى مرحبا به شعار خوبان، زورگو و ستمكار مباش و نزديك ستمكاران مگرد.

اى موسى! عمرى كه پايانش نكوهش بار باشد عمر به شمار نيايد، اگر چه دراز باشد، و اگر سرانجام خوبى بيابى آنچه از دفتر عمرت برچيده شده تو را زيانى نرساند.

اى موسى! كتاب بصراحت برايت بيان كرده كه به كجا مى‌روى و چه سرانجامى دارى، پس چگونه با اين ديدگان به خواب مى‌روى، و چگونه مى‌شود اگر مردم غفلت نكنند و در پى بدبختى نباشند و از شهوت پيروى نكنند، لذّت زندگى را بچشند، و صدّيقان به كمتر از آن تن ندهند [يعنى آن را گناه بزرگى مى‌دانند].

اى موسى! به بنده‌هايم دستور ده كه مرا به هر روى بخوانند، البته پس از آنكه به درگاه من اعتراف كنند كه من ارحم الرّاحمين و اجابت‌كننده دعاى بيچارگانم، و بدى را بركنار زنم، و زمان را بگردانم، و آسايش آورم، و از اندك قدردانى كنم، و به فراوان پاداش دهم، و تهيدست را توانگر سازم، و منم هميشگى با عزّت توانا، هر كه از خطاكاران به تو توسّل جست و به تو گراييد به او بگو: خوش آمدى، اى كه در آستان پروردگار جهانيان جاى وسيعى دارى، و براى آنان مغفرت طلب و مانند خود آنها به آنها خدمت كن، و بر آنها گردن فرازى مكن بدان چه من از فضل خود به تو عطا كردم، و به آنها بگو از رحمت و فضل من بخواهند، زيرا جز من، كسى آن را ندارد و من همان صاحب فضل بزرگم.

خوشا به حال تو اى موسى كه پناه دهنده خطاكارانى، و همنشين بيچارگان، و آمرزش طلب گنهكاران، همانا تو در نزد من جايگاه پسنديده‌اى دارى، مرا با دلى پاك و زبانى راستگو بخوان و چنان باش كه من به تو فرمان داده‌ام، فرمان مرا ببر و با آنچه كه از خود ندارى به بنده‌هايم گردن فرازى مكن و به من نزديك شو، كه من به تو نزديكم، زيرا من از تو بار سنگينى نطلبيده‌ام كه تو را بيازارد، و تنها از تو خواستم كه مرا بخوانى و من پاسخت دهم و از من بطلبى، و من به تو ببخشم و به من تقرّب جويى، با تأويلى كه خود به تو دادم، و بر من است كامل كردن تنزيل آن.

اى موسى! به زمين نگر كه به زودى قبر تو در آن باشد، و چشم به آسمان فرست كه‌