سخنان مى‌گويى؟ ابا محمّد گفت: قربانت گردم چگونه چنين نگويم؟ حضرت عليه السّلام فرمود:

اى ابا محمّد! نمى‌دانى كه خداوند متعال جوانان شما شيعه را گرامى مى‌دارد و از سالخورده‌هاى شما شرم دارد؟ ابو محمّد گفت: قربانت گردم چگونه جوانان را گرامى مى‌دارد و از سالخورده‌ها شرم دارد؟ فرمود: جوانان را گرامى مى‌دارد از اينكه عذابشان كند، و از سالخوردگان شرم دارد از اينكه حسابشان كشد.

ابو محمّد گفت: قربانت گردم اين مخصوص به ماست يا همه اهل توحيد؟ فرمود: نه بخدا سوگند كه مخصوص شماست نه همه مردم. ابو محمّد گفت: قربانت گردم همانا به ما لكّه‌اى زده‌اند كه پشت ما را شكسته، و از آن دل ما مرده، و واليان و فرمانداران به سبب آن خون ما را روا شمرده‌اند، و آن حديثى است كه فقهاى ايشان براى آنها نقل نموده‌اند. امام صادق عليه السّلام فرمود: مقصودت رافضى بودن است؟ ابو محمّد گفت: آرى. حضرت عليه السّلام فرمود: نه بخدا سوگند آنها شما را چنين نناميدند و خدا شما را بدين نام ناميده است. آيا نمى‌دانى كه هفتاد مرد از بنى اسرائيل، چون گمراهى فرعون و قومش بر آنها آشكار شد آنها را ترك نمودند و به موسى پيوستند، زيرا كه براى آنها آشكار شده بود كه او در راه هدايت است و در ميان لشكريان موسى آنها را رافضى مى‌ناميدند، زيرا فرعون را رفض كرده بودند، و در ميان لشكر از همه بيشتر عبادت مى‌كردند، و از همه بيشتر موسى و هارون و فرزندان ايشان را دوست مى‌داشتند، و خدا به موسى عليه السّلام وحى كرد كه: اين نام را در تورات براى آنان ثبت كن، زيرا من آنها را بدين نام ناميدم، و اين نام را بديشان بخشيدم. موسى اين نام را براى آنها ثبت كرد، و خداوند عزّ و جلّ آن نام را اندوخت تا به شما بخشيد.

اى ابا محمّد! آنان خير را رفض كردند، و شما شرّ را رفض كرديد. مردم به گروهها و شاخه‌هايى تقسيم شدند، و شما به گروه خاندان پيامبر درآمديد و به مذهبى گراييديد كه آنها گراييدند، و آن برگزيديد كه خدا براى شما برگزيده است، و آن را خواستيد كه خدا خواسته پس بشارتتان باد و مژده. بخدا سوگند كه شما مشمول رحمتيد، و از نيكوكار شما هر عملى پذيرفته است، و از بدكارتان گذشت مى‌شود. هر كس به عقيده‌اى كه شما داريد