نياشاميدند، پس چون با دشمن روبرو گشتند آنها كه كفى برگرفته بودند گفتند: لا طاقَةَ لَنَا الْيَوْمَ بِجالُوتَ وَ جُنُودِهِ‌[1] و آنان كه هيچ نخورده بودند گفتند: كَمْ مِنْ فِئَةٍ قَلِيلَةٍ غَلَبَتْ فِئَةً كَثِيرَةً بِإِذْنِ اللَّهِ وَ اللَّهُ مَعَ الصَّابِرِينَ‌[2].

[499] عبد اللَّه بن سليمان از امام باقر عليه السّلام روايت مى‌كند كه آن حضرت اين آيه را: إِنَّ آيَةَ مُلْكِهِ أَنْ يَأْتِيَكُمُ التَّابُوتُ فِيهِ سَكِينَةٌ مِنْ رَبِّكُمْ وَ بَقِيَّةٌ مِمَّا تَرَكَ آلُ مُوسى‌ وَ آلُ هارُونَ تَحْمِلُهُ الْمَلائِكَةُ تلاوت كرده فرمود: فرشتگان آن را در صورت گاوى حمل مى‌كردند.

[500] از امام باقر عليه السّلام روايت كرده‌اند كه در تفسير اين آيه فرمود: قطعات الواحى بود كه در آن علم و حكمت نگاشته شده بود.

[501] ابو الجارود مى‌گويد: امام باقر عليه السّلام به من فرمود: اى ابا الجارود! اينان [سنّيان‌] در باره حسن و حسين عليهما السّلام به شما چه مى‌گويند؟ عرض كردم: آنها سخن ما را كه اين دو فرزند پيامبرند انكار مى‌كنند. امام عليه السّلام فرمود: شما با چه دلايلى با ايشان احتجاج مى‌كنيد؟ عرض كردم: دليل ما بر ايشان همان سخن پروردگار است در مورد عيسى بن مريم عليه السّلام: ... وَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ داوُدَ وَ سُلَيْمانَ وَ أَيُّوبَ وَ يُوسُفَ وَ مُوسى‌ وَ هارُونَ وَ كَذلِكَ نَجْزِي الْمُحْسِنِينَ^ وَ زَكَرِيَّا وَ يَحْيى‌ وَ عِيسى‌ ...[3]، كه عيسى بن مريم را از ذريه نوح قرار داد.

فرمود: آنها به شما چه مى‌گويند؟ عرض كردم: مى‌گويند: ممكن است فرزند دختر را فرزند به شمار آورند در حالى كه آن فرزند صلبى نيست. امام عليه السّلام فرمود: شما در برابر، با چه دليلى احتجاج مى‌كنيد؟ عرض كردم: احتجاج ما بر آنها با اين سخن پروردگار است:

فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَكُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَكُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَكُمْ‌[4] امام عليه السّلام فرمود:

[1]« امروز ما را توان جالوت و سپاهش نيست»( سوره بقره/ آيه 249).

[2]« چه بسيار شده كه باذن خدا عده‌اى كم بر گروهى زياد غالب آمده و خداوند با صابران است»( سوره بقرة/ آيه 249).

[3]« و از فرزندان ابراهيم، داود، سليمان، ايوب، يوسف، موسى و هارون را ... و نيكوكاران را اين گونه پاداش دهيم»( سوره انعام/ آيه 84).

[4]« بگو بياييد تا پسران خود و پسران شما را و زنان خود و زنان شما را و نفوس خويش و نفوس شما را بخوانيم»( سوره آل عمران/ آيه 61).