حضرت قائم عليه السّلام نيز از نشانه‌هاى حتمى است. عرض كردم: نداى آسمانى چگونه است؟

امام عليه السّلام فرمود: در آغاز روز يك منادى از آسمان ندا كند كه: هان على و شيعيان او رستگارانند، و در پايان روز نيز يك منادى ندا كند كه: عثمان و طرفداران او رستگارانند.

گفتگوى امام باقر عليه السّلام با قتاده (يكى از مفسّران بزرگ اهل سنّت)

[485] زيد شحام مى‌گويد: قتادة بن دعامه [يكى از مفسران بزرگ اهل سنّت‌] خدمت امام باقر عليه السّلام شرفياب شد. حضرت به او فرمود: اى قتاده! تو فقيه اهل بصره هستى؟ عرض كرد: اين گونه مى‌پندارند. امام باقر عليه السّلام فرمود: به من خبر رسيده تو قرآن تفسير مى‌كنى؟ قتاده گفت: آرى. امام باقر عليه السّلام فرمود: از روى علم و آگاهى تفسير مى‌كنى.

يا از روى نادانى؟ قتاده عرض كرد: خير، شايد از روى دانايى. امام باقر عليه السّلام فرمود: اگر از سر آگاهى تفسير مى‌كنى پس تو براى خود كسى هستى و من از تو پرسشى مى‌كنم. قتاده گفت: بپرسيد. امام عليه السّلام فرمود: به من بگو منظور از اين آيه سوره سبأ: ... وَ قَدَّرْنا فِيهَا السَّيْرَ سِيرُوا فِيها لَيالِيَ وَ أَيَّاماً آمِنِينَ‌[1] چيست؟ قتاده گفت: اين آيه در باره كسى است كه از خانه خود به قصد زيارت خانه كعبه خارج شود و با خود توشه و مركب حلال بردارد و كرايه‌اش را از مال حلال بپردازد، اين همان كسى است كه در امان و آسايش است تا بازگشت به خانه خويش.

امام باقر عليه السّلام فرمود: اى قتاده! تو را بخدا سوگند مى‌دهم آيا اين را هم مى‌دانى كه چه بسا مردى با توشه و مركب و كرايه حلال از خانه خويش به قصد زيارت خانه خدا خارج شود و به راهزن گرفتار آيد آن گونه كه هزينه راه او را بربايند و چنان او را بزنند كه به هلاكت رسد؟ قتاده پاسخ داد: بخدا سوگند آرى. امام عليه السّلام فرمود: واى بر تو اى قتاده، اگر قرآن را از پيش خود تفسير كنى كه در اين صورت هم خود هلاك گشته‌اى و هم ديگران را به هلاكت كشانده‌اى، و اگر اين تفسير را از مردم گرفته‌اى باز هم خود به هلاكت رسيده‌اى‌

[1]« و معيّن كرديم در آن‌[ منزلگاهها] براى سير، و در آن جا شبها و روزها به آسودگى و ايمنى راه سپاريد»( سوره سبأ/ آيه 18).