متعال به چرخاننده چرخ دستور مى‌دهد تا آن را بشتاب بچرخاند و از اين روى روزها و شبها و سالها و ماههايشان كوتاه مى‌گردد، و خداى عزّ و جلّ نيز به همان عدد شبها و ماهها وفا كرده.

محل وزيدن بادها

[401] عرزمى مى‌گويد: در محضر امام صادق عليه السّلام در حجر اسماعيل زير ناودان نشسته بوديم و دو نفر با يك ديگر بگو مگو مى‌كردند. يكى از آن دو به ديگرى گفت: بخدا سوگند تو نمى‌دانى كه باد از كجا وزيدن مى‌گيرد. و چون اين سخن را زياد دنبال كرد امام عليه السّلام به او فرمود: آيا تو مى‌دانى؟ گفت: نه، اما از مردم شنيده‌ام كه مسايلى را مطرح مى‌كنند. من به امام صادق عليه السّلام عرض كردم: قربانت گردم، باد از كجا مى‌وزد؟ فرمود: باد زير همين ركن شامى نهفته است، و هر گاه خدا بخواهد مقدارى از آن را بيرون بياورد بيرون بياورد، اگر باد جنوب است جنوب و اگر شمال است شمال و اگر باد صباست باد صبا و اگر دبور است دبور. سپس فرمود: نشانه‌اش همين است كه هميشه اين ركن را در حال حركت مى‌بينى در زمستان و تابستان و شب و روز.

بيشترين خلايق‌

[402] داود رقّى از امام صادق عليه السّلام روايت مى‌كند كه فرمود: هيچ خلقى بيشتر از فرشتگان نيستند. هر شب هفتاد هزار فرشته از آسمان فرود مى‌آيند و در همان شب كعبه را طواف مى‌كنند و همين گونه است در هر روز.

در انواع فرشتگان‌

[403] عبد اللَّه بن طلحه در حديث مرفوعى از پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم روايت مى‌كند كه فرمود: فرشتگان سه دسته‌اند: دسته‌اى دو بال دارند و دسته‌اى سه بال و دسته‌اى چهار بال.