خداوند شما را با نمودن راه حق گرامى داشته و نسبت بدان آگاهيتان بخشيده است ولى آنان را شايسته حق قرار نداده است. با آنها مدارا كنيد و نسبت بديشان صبر در پيش گيريد، و اين در حالى است كه آنان با شما سر سازش و شكيبايى ندارند. نيرنگ آنها انديشه‌هاى شيطانى است كه از يك ديگر مى‌گيرند و به يك ديگر مى‌دهند.

همانا دشمنان خدا اگر بتوانند شما را از حق باز مى‌دارند ولى خدا شما را از آنان حفظ مى‌كند، پس تقواى خدا در پيش گيريد و زبانتان را جز به خبر مگشاييد.

بپرهيزيد از اينكه زبان به گفتار دروغ و بهتان و گناه و دشمنى بيالاييد، زيرا اگر زبان خود را از آنچه خدا نمى‌پسندد و شما را از آن بازداشته حفظ كنيد، نزد پروردگارتان برايتان بهتر خواهد بود تا آنكه زبان آلوده كنيد، زيرا آلودن زبان به آنچه خدا را ناخوش آيد و از آن باز داشته نزد خداى براى بنده هلاكت بار خواهد بود و مورد دشمنى خدا و كرى و كورى و گنگى در روز رستخيز است و چنانچه خداوند در باره منافقان فرموده: صُمٌّ بُكْمٌ عُمْيٌ فَهُمْ لا يَرْجِعُونَ‌[1]، و وَ لا يُؤْذَنُ لَهُمْ فَيَعْتَذِرُونَ‌[2].

بپرهيزيد از اينكه دست به كارى بيالاييد كه خداوند از آن بازداشته است. خموشى در پيش گيريد مگر در آنچه پيرامون آخرت خداى بزرگ سودتان رساند و پاداشتان دهد.

تهليل و تقديس و تسبيح و ستايش خدا بسيار كنيد و به درگاهش زارى كنيد و به آنچه نزد اوست گرايش يابيد از خيرى كه هيچ كس نمى‌تواند آن را ارزيابى كند و به كنهش رسد.

زبان خود را از آنچه خدا بازداشته بر حذر بداريد و سخنان باطل مگوييد كه گوينده‌اش در آتش، جاودان خواهد بود، و ايشان همان كسانى هستند كه بر اين گونه سخنان بميرند و به سوى خدا توبه نكنند و از آن دست نشويند.

بر شما باد دعا، چه مسلمانان در رسيدن به نيازهايشان نزد پروردگار وسيله‌اى بهتر از دعا و گرايش به سوى خدا و زارى به درگاه او در اختيار ندارند. به هر آنچه خدا تشويقتان كرده گرايش يابيد و در آنچه خدايتان به سوى آن خوانده پاسخش گوييد تا رستگارى‌

[1]« كرند، لالند، كورند، بنا بر اين به راه نمى‌آيند»( سوره بقره/ آيه 18).

[2]« و رخصت نمى‌يابند تا پوزش خواهند»( سوره مرسلات/ آيه 36).