و نوميدى به دلشان رخنه كرد، پس چون امام عليه السّلام نوميدى را، در ژرفاى دل ايشان دريافت فرمود: آيا كسى از شما مى‌خواهد هر چه آرزو دارد در اين جهان عمر كند و پس از آن بر غير اين عقيده بميرد يا اينكه هم اكنون بر اين عقيده بميرد؟ گفتند: بلكه هر يك از ما بر عقيده‌اى كه دارد بميرد بهتر است. امام عليه السّلام فرمود: پس روشن شد كه مرگ نزد شما محبوبتر از زندگى است. سپس فرمود: آيا هيچ يك از شما دوست دارد به آنچه مى‌خواهد زنده بماند و هيچ يك از اين بيماريها و دردها به پيكر او ره نيابد يا با داشتن اين عقيده بميرد؟ گفتند: نه، اى فرزند رسول خدا! بدين ترتيب روشن شد كه بيمارى نيز، در نزد شما دوست داشتنى‌تر از تندرستى است. سپس فرمود: آيا هيچ يك از شما دوست دارد كه تمام آنچه خورشيد بر آن پرتو مى‌افكند از آن او باشد ولى بر اين آيين نباشد؟ همه گفتند: نه، اى فرزند رسول خدا! فرمود: پس مى‌بينم كه تهيدستى، نزد شما بهتر از بى‌نيازى است.

سفارش پدر گرامى امام صادق به آن حضرت عليهما السّلام‌

[358] حمّاد لحّام از امام صادق عليه السّلام روايت مى‌كند كه پدرش به آن حضرت فرمود: پسر عزيزم! اگر تو در كردار با من مخالفت داشته باشى، در فردا روز رستخيز، با من هم منزل نخواهى بود، سپس فرمود: خداى عزّ و جلّ نخواسته است كه مردمى عهده‌دار مردم ديگرى شوند و آنان كه زير سرپرستى آنها قرار دارند، در كردار با سرپرستان خود مخالفت كنند و با اين حال در روز قيامت هم منزل آنان باشند، نه بخداى كعبه سوگند هرگز.

فضيلت ائمه عليهم السّلام و شيعيانشان‌

[359] ابو حمزه مى‌گويد: از امام باقر عليه السّلام شنيدم كه مى‌فرمود: هيچ يك از اين امّت، آيين ابراهيم عليه السّلام در پيش نگرفت مگر ما و شيعيان ما، و از اين امّت، كسى راه نيافت مگر كسى كه به وسيله ما ره يافت، و كسى گمراه نشد مگر به سبب ناهمسويى با ما.