تَضَعَ الْحَرْبُ أَوْزارَها[1] و شما با رها كردن كسانى كه اسير كرده بوديد آغاز كرديد.

سبحان اللَّه! يك ساعت هم نتوانستيد به داد عمل كنيد.

فرق پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم و پيامبران ديگر

[352] ابو بصير از امام باقر عليه السّلام روايت مى‌كند كه فرمود: همانا خداى عزّ و جلّ پيامبر شما را از اينكه از امّت خود آن كشد كه پيامبران ديگر از امّتهاى خود كشيدند، معاف داشت و آن را براى ما مقرّر كرد.

حكم جنگيدن با على عليه السّلام از نظر امام باقر عليه السّلام‌

[353] ضريس مى‌گويد: مردم در محضر امام باقر عليه السّلام مجادله مى‌كردند. يكى از آنها گفت: جنگ با على عليه السّلام بدتر است از جنگ با پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم، و ديگرى گفت: جنگ با پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم بدتر است از جنگ با على عليه السّلام. امام باقر عليه السّلام سخن آنها را شنيد و فرمود: چه مى‌گوييد؟ عرض كردند: خداوند امورت را سامان بخشد، پيرامون جنگ‌كنندگان با پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم و جنگ‌كنندگان با على عليه السّلام گفتگو مى‌كنيم، برخى از ما مى‌گوييم: جنگ با على عليه السّلام بدتر بوده است و برخى چنين معتقديم كه جنگ با پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم بدتر بوده است.

امام باقر عليه السّلام فرمود: نه، بلكه جنگ‌كنندگان با على عليه السّلام بدتر بوده‌اند از جنگ‌كنندگان با رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم. من عرض كردم: قربانت گردم آيا براستى جنگ‌كنندگان با على عليه السّلام بدتر بوده‌اند از جنگ‌كنندگان با رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم؟ فرمود: آرى، و اينك به تو مى‌گويم چرا. جنگ‌كنندگان با پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم اعتراف به اسلام نداشتند، ولى جنگ‌كنندگان با على عليه السّلام اقرار به اسلام داشتند و سپس آن را انكار كردند.

[1]« اى كسانى كه ايمان آورده‌ايد! چون به كسانى كه كفر مى‌ورزند برخورد كرديد گردن بزنيد تا چون آنها را بسيار كشتيد بندهاى آنها را محكم ببنديد و پس از آن يا بر آنها منّت نهيد يا فديه گيريد تا اينكه جنگ، بارهاى سنگين خود را فرو نهد»( سوره محمّد/ آيه 4).