مى‌كند از آن تو باشد بى‌آنكه چيزى از مقامت بكاهد. پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرمود: يار مهربان فرازمند ما را بس.

داستانى از قناعت طبع رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم‌

[102] امام صادق عليه السّلام مى‌فرمايد: پيامبر اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم فرموده است: طلايى به گستره بطحاء مكه بر من عرضه شد. گفتم: پروردگارا! نه، چنين باشد كه يك روز سير گردم و يك روز گرسنه مانم، پس هر گاه سير گشتم تو را سپاس گويم و شكر نهم و هر گاه گرسنه گشتم تو را بخوانم و به ياد آورم.

برخى از پندهاى الهى به عيسى بن مريم عليهم السّلام‌

[103] على بن اسباط از ائمه عليهم السّلام نقل مى‌كند كه فرموده‌اند: از جمله پندهاى خداوند به عيسى عليه السّلام است كه:

اى عيسى! منم پروردگارت و پروردگار پدرانت. نام من يكى است و من يگانه‌ام، و در آفريدن هر آفريده‌اى يكتايم، و همه چيز ساخت من است و به من باز مى‌گردد.

اى عيسى! تو به فرمان من مسيح شدى و تو با اذن من از گل، مرغ مى‌آفرينى و با سخن من، مرده را زنده مى‌كنى، پس به من گرايش ياب و از من بهراس و هرگز در برابر من پناهگاهى نمى‌يابى مگر خود من.

اى عيسى! من چونان مهربان و خيرخواه به تو سفارش مى‌كنم تا دوستى من به تو ثابت گردد و شاديم را بجويى. تو در سالخوردگى مبارك باشى و در خردسالى مبارك بودى.

هر جا هستى من گواهى مى‌دهم كه تو بنده من و كنيززاده من هستى. مرا براى خود كافى بدان و ياد مرا براى روز رستخيزت داشته باش، و با انجام نوافل به من نزديكى بجوى و بر من توكّل كن تا تو را كفايت كنم و بر جز من توكل مكن تا من ترك يارى تو كنم.

اى عيسى! بر بلا شكيبايى كن و به قضا و قدر خشنود باش و شادى مرا در خود جستجو كن، زيرا شادى من آن است كه فرمانم برند و در برابر من سركشى نكنند.