خواسته نشد كه نه بگويد. اگر بود مى‌بخشيد، و اگر نبود مى‌فرمود: خواهد بود، و هرگز چيزى بر عهده خدا نمى‌نهاد مگر اينكه خدا آن را مى‌پذيرفت و به او مى‌داد تا آن جا كه اگر به كسى بهشت وعده مى‌داد خدا آن را مى‌پذيرفت و به او مى‌بخشيد. امام عليه السّلام سپس مرا با دست پيش كشيد و فرمود:

همانا سرور شما [على عليه السّلام‌] چونان بنده‌اى با تواضع مى‌نشست و همچون بندگان غذا مى‌خورد و به مردم نان گندم و گوشت مى‌خورانيد و خود به خانه مى‌رفت و نان و زيت مى‌خورد. او پيراهن بلند مى‌خريد و بهترش را به غلام خود مى‌داد و پست‌تر آن را خود مى‌پوشيد، و اگر آستينش از انگشتانش فراتر مى‌رفت آن را مى‌بريد، و اگر پايين آن از قوزك پايش فراتر مى‌رفت آن را قيچى مى‌كرد، و هرگز در برابر دو كار قرار نمى‌گرفت كه هر دو پسند خدا بود مگر هر كدام را كه بر تنش سخت‌تر بود برمى‌گزيد.

او پنج سال بر مردم حكومت كرد بى‌آنكه آجرى روى آجرى يا خشتى روى خشتى نهد و نه به كسى تيولى بخشيد و نه طلا و نقره‌اى به ارث گذاشت مگر 700 درهم كه از حقوق بيت المالش فزون آمده بود و تصميم داشت با آن براى خانواده‌اش خدمتكارى بخرد. كسى طاقت كار او را نداشت و همانا على بن الحسين عليه السّلام به كارنامه‌اى از كارنامه‌هاى على عليه السّلام مى‌نگريست كه آن را به زمين انداخت و گفت: چه كسى تاب و توان اين همه كار را دارد؟

داستان پيشنهاد جبرئيل و انتخاب رسول اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم‌

[101] على بن مغيره مى‌گويد كه شنيدم امام صادق عليه السّلام مى‌فرمود: جبرئيل نزد رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم آمد و او را [ميان زندگى مرفّه و تنگ‌] مخيّر ساخت و به او اشاره كرد كه تواضع در پيش گيرد، و جبرئيل براى پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم خيرخواه بود. پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم براى تواضع نزد خدا همچون بنده‌اى طعام مى‌خورد و همچون بنده مى‌نشست. جبرئيل به هنگام رحلت پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم كليدهاى همه گنجهاى جهان را نزد ايشان آورد و گفت: اينها كليدهاى گنجهاى جهان است كه پروردگار برايت فرستاده است تا هر آنچه زمين بر خود حمل‌