برزگر داده بود و از حالش پرسيد. دخترش در پاسخ گفت: شوهرم زراعت بسيار كاشته و اگر خداوند بارانى فرستد وضع ما در ميان بنى اسرائيل از همه بهتر خواهد بود. سپس نزد زن كوزه‌گر رفت و از حال او پرسيد او در پاسخ گفت: شوهرم كوزه بسيار ساخته و اگر باران نبارد وضع ما در ميان بنى اسرائيل از همه بهتر خواهد بود. سپس آن پدر برگشت در حالى كه مى‌گفت: بار خدايا! تو براى هر دوى آنها هستى و نيز ما[1].

يك تعويذ از امام صادق عليه السّلام‌

[46] ذريح مى‌گويد: از امام صادق عليه السّلام شنيدم كه در تعويذ يكى از فرزندانش مى‌فرمود:

تو را قسم مى‌دهم اى باد و اى درد هر چه باشى بدان عزيمتى كه على بن ابى طالب عليه السّلام رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم بر جنّ وادى صبره عزيمت يافت و آنان هم اجابت كردند و فرمان بردند، تو هم به ناچار اجابت كنى و فرمان برى و از تن پسرم فلان كه دخترزاده من است بيرون روى هم اينك هم اينك.

ديدارى با مردم‌

[47] امام باقر عليه السّلام به نقل از رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم مى‌فرمايد: هر كه وارسى كند از كف نهد [جزرى مى‌گويد: مقصود آن است كه هر كس در پى تفتيش احوال مردم برآيد آنچه پسند اوست درنيابد، زيرا خير در مردم كم است‌] و هر كه براى ناگواريهاى روزگار، شكيبايى در پيش نگيرد درماند، و هر كه به مردم قرض دهد، بدو قرض دهند، و هر كه مردم را ترك كند دست از او بشويند. عرض شد: يا رسول اللَّه! پس چه كنم؟ فرمود: از آبروى خويش براى روز نيازمنديت بديشان وام ده.

[1] از مجلسى( ره) است كه اين سخن كه« بار خدايا تو براى هر دوى آنها هستى و نيز ما» يعنى شما را نرسد كه ميان ما داورى كنيد زيرا ما هر دو فرزندان پيامبريم و احترام ما هر دو بر شما لازم است و نبايد به طرفدارى يكى از ما برخيزيد چنان كه آن مرد كار خود را بخدا واگذاشت و ميان دو دامادش قضاوتى نكرد.