هم ترابيه و شيعه على ناميدند. بخدا سوگند كه نيست آن حقيقت جز خداى يكتاى بى‌انباز و پيامبر او و خاندان پيامبر و شيعيان خاندان پيامبر، و ديگر مردم نيستند جز خودشان.

على عليه السّلام پس از پيامبر اكرم برترين مردم بود و از خود مردم به مردم شايسته‌تر- اين را سه بار فرمود-.

فضيلت منتظران و ظهور دولت حقّه‌

[37] از او، از ابن فضال، از على بن عقبه، از عمر بن ابان كلبى روايت كرده است كه عبد الحميد واسطى گفت: به امام باقر عليه السّلام عرض كردم: قربانت ما شيعيان، در انتظار ظهور دولت حقّه هستيم تا جايى كه دست از بازار خود شستيم و بسا كه برخى از ما گدايى كنند.

امام در پاسخ فرمود: آرى، بخدا كه پروردگار براى او گشايش دهد، خدا رحمت كند هر بنده‌اى را كه كار امامت ما را زنده كند. عرض كردم: قربانت مرجئه مى‌گويند كه اين عقيده براى ما زيانى ندارد تا زمانى كه آنچه شما مى‌گوييد بيايد [يعنى دولت حقّه ظهور كند] و با شما هم عقيده شويم و برابر گرديم. فرمود: اى عبد الحميد! راست مى‌گويند، هر كه توبه كند خدا توبه او را بپذيرد و هر كس منافق گردد و در دل ايمانى نداشته باشد خداوند جز بينى خودش را به خاك نمالد و هر كدام امامت را فاش گرداند خدا خونش را بريزد.

و خداوند بر اسلامشان سر آنها را مى‌برد چنان كه قصّاب گوسفندش را. او مى‌گويد: عرض كردم: پس در آن هنگام كه امام عليه السّلام ظهور كند و ديگران هم به او بگروند، ما با ديگران برابر خواهيم بود؟ حضرت عليه السّلام فرمود: نه، شما در آن روز سروران و فرماندهان زمين باشيد، در دين ما جز اين روا نباشد. عرض كردم: اگر من پيش از درك امام قائم بميرم؟

حضرت عليه السّلام فرمود: هر كس از شما بگويد اگر قائم آل محمّد عليه السّلام را درك كنيم ياريش مى‌رسانم، همچون كسى است كه در ركاب ايشان شمشير زده، و هر كه با او به شهادت برسد دو شهادت براى او محسوب گردد.