به وجب و ذراع به ذراع و باع به باع‌[1] كارهاى آنان را انجام خواهند داد، تا آنجا كه اگر داخل سوراخ حيوانى‌[2] شده باشند اينان نيز همراه آنان داخل مى‌شوند. تورات و قرآن را يك نفر از ملائكه در يك ورق‌[3] با يك قلم نوشته است، و مثلها و سنّتها (در آنان و اينان) به يك صورت جارى شده است.

روايت از كتاب سليم:

1. منهاج الفاضلين (نسخه خطى): ص 259.

2. بحار: ج 28 ص 23.

3. بحار: ج 28 ص 54.

4. بحار: ج 28 ص 261.

5. بحار: ج 43 ص 197 ح 29.

6. بحار: ج 81 ص 256 ح 18.

7. بحار: ج 92 ص 40.

8. بحار: ج 8 قديم ص 242.

9. عوالم العلوم، جلد حضرت زهرا عليها السّلام: ص 220 ح 2.

10. مدينة المعاجز: ص 132.

11. كفاية الموحدين: ج 2 ص 230.

روايت با سند به سليم:

1. كتاب بهار (حسين بن سعيد) به روايت ابن طاوس در كتاب اليقين: باب 115.

2. روضه كافى: ص 343 ح 541.

3. احتجاج طبرسى: ج 1 ص 105.

4. اثبات الوصية (علامه حلى): ص 7.

5. المحتضر: ص 60.

[1]« ذراع» به اندازه آرنج تا سر انگشتان و« باع» از شانه تا سر انگشتان است. اين كلمات كنايه از شدت مشابهت است و مى‌توان گفت: منظور از وجب و ذرع و باع، كارهاى كوچك و متوسط و بزرگ است يعنى در هر كارى پيرو آنان مى‌شوند.

[2] كلمه« جحر» به معنى سوراخى است كه حيوانات درنده بعنوان خانه براى خود مى‌كنند. منظور اين است كه اگر آنان كارهاى خطرناكى مثل وارد شدن به لانه حيوانات درنده انجام داده باشند اين امت نيز خواهند كرد.

[3] كلمه« رقّ» به معنى صفحه سفيد و نيز بمعناى پوست نازكى كه روى آن مى‌نويسند آمده است. در نسخه« ب» تورات و انجيل و قرآن ذكر شده است.