پيمان شديد كه: «اگر خداوند محمّد را بكشد يا بميرد امر خلافت را از ما اهل بيت بگيريد».

ابو بكر گفت: از كجا اين مطلب را دانستى؟ ما تو را از آن مطلع نكرده بوديم! حضرت فرمود: اى زبير و تو اى سلمان و تو اى ابا ذر و تو اى مقداد، شما را به خدا و به اسلام، مى‌پرسم آيا از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله نشنيديد كه در حضور شما مى‌فرمود: «فلانى و فلانى- تا آنكه حضرت همين پنج نفر را نام برد- ما بين خود نوشته‌اى نوشته‌اند و در آن هم پيمان شده‌اند و بر كارى كه كرده‌اند قسم‌ها خورده‌اند كه اگر من كشته شوم يا بميرم ...[1]»؟

آنان گفتند: آرى ما از پيامبر صلى اللَّه عليه و آله شنيديم كه اين مطلب را به تو مى‌فرمود كه «آنان بر آنچه انجام دادند معاهده كرده و هم پيمان شده‌اند، و در بين خود قراردادى نوشته‌اند كه اگر من كشته شدم يا مردم، بر عليه تو اى على متّحد شوند و اين خلافت را از تو بگيرند».

تو گفتى: پدر و مادرم فدايت يا رسول اللَّه، هر گاه چنين شد دستور مى‌دهى چه كنم؟

فرمود: اگر يارانى بر عليه آنان يافتى با آنها جهاد كن و اعلام جنگ نما، و اگر يارانى نيافتى بيعت كن و خون خود را حفظ نما.

على عليه السّلام فرمود: بخدا قسم، اگر آن چهل نفر كه با من بيعت كردند وفا مى‌نمودند در راه خدا با شما جهاد مى‌كردم. ولى بخدا قسم بدانيد كه احدى از نسل شما تا روز قيامت به خلافت دست پيدا نخواهد كرد.

[1]« د»: در بين خود نوشته‌اى نوشته‌اند كه اگر محمد از دنيا رفت بر عليه اهل بيت متّحد شوند تا امر خلافت را از آنان زايل كنند.