پرسش و پاسخ‌

[يكى از حاضران:] آيا بايد علاوه‌بر عصمت عملى براى امام، به عصمت ديگرى هم قائل باشيم؟ يعنى امام از نظر افكار هم بايد معصوم باشد؟

اين مسأله در ميان جامعه اسلامى و حتى در ميان شيعه مورد اختلاف است. مرحوم صدوق و برخى از علماى ديگر شيعه نظرى دارند و بقيه نظرى ديگر. حقيقت اين است كه اين مسأله اگر از ديد روايات مطرح شود يك بحث مى‌طلبد و اگر از ديد ضابطه‌اى كه امشب در مورد آن بحث كرديم طرح شود، بحثى ديگر را مى‌طلبد. به تعبير ديگر، اگر خطا در ابلاغ وحى باشد، يا در تفسير احكامى باشد كه متكى به علم مربوط به بيت وحى است، اين خطا مضر است و امام بايد از اين جهت هم معصوم باشد.

اما اگر خطا در امورى باشد كه خارج از اين مسأله است، بايد ببينيد بر مبناى ضابطه‌اى كه بيان كردم، آيا اين درجه عصمت از خطا لازم است يا لازم نيست. شما خودتان به عنوان يك فرد، اگر بخواهيد به پيغمبر يا امامى به عنوان پيشواى الهى اعتماد كنيد تا در ابلاغ وحى و در تفسير آن از خطا مصون باشد، چنانچه در كارهاى ديگرش خطايى بكند آيا به او اعتماد مى‌كنيد يا نه؟

[همان شخص:] بله، اعتماد مى‌كنيم.

بسيار خوب. پس اصلا اين بحث را طرح هم نمى‌كنيم. البته اين يك كمال است كه از آن خطاهاى عادى هم مصون باشد و حتى ممكن است خداوند اين كمال را به او داده باشد، اما براى ما جاى بحث نيست، چون‌