به منظور فراهم شدن نيرو و امكانات براى مقام زعامت، انجام مى‌گرفته، نه آن‌كه بيعت‌كنندگان او را براى زعامت برگزيده و به اختيار و انتخاب خود زعيم قرار داده باشند.

بلكه زعامت پيامبر به حكم قرآن ثابت بود و مردم موظّف بودند با او بيعت كنند، تا امكانات رهبرى براى او فراهم باشد. پيامبر اكرم به همين منظور از مهاجرين و انصار بيعت مى‌گرفت، تا پايه‌هاى دستگاه سياسى و انتظامى خود را مستحكم سازد و بر مسلمانان واجب بود كخه اين نيرو را در اختيار او بگذارند.

با اندك مراجعت به زندگى سياسى پيامبر اكرم، اين نكته روشن مى‌گردد كه پيامبر خود را از جانب خدا رهبر سياسى امّت مى‌دانست و به مردم هشدار مى‌داد كه به حكم وظيفه بايد با او همكارى كنند و بيعت كه رسم عربى بود و تعهّد بيعت كنندگان و وفادارى آنان را مى‌رساند، به همين منظور انجام مى‌گرفت.

در بيعت «عقبه ثانيه» كه شب هنگام، در دامنه كوهى بدور از چشم مشركين قريش، با مردم مدينه- كه قبلا اسلام آورده بودند- انجام گرفت، پيامبر- خطاب به آنان- گفت: بيعتى را كه با شما انجام مى‌دهم، به هدف حمايت و پشتيبانى از من است تا همانگونه كه از جان و مال و ناموس خود دفاع مى‌كنيد، از من نيز دفاع كنيد.

آنان- كه 73 مرد و 2 زن بودند- گفتند: ما براى حمايت از تو تا پاى جان ايستاده، بيعت مى‌كنيم، ما فرزندان جنگيم چونان حلقه‌اى تو را دربر مى‌گيريم.

در آن ميان، يكى از بزرگان انصار به نام «ابو الهيثم بن التيّهان» گفت: اى رسول خدا، ميان ما و قبائل يهود كه پيرامون مدينه سكنى گزيده‌اند، پيوندهاى نظامى بسته شده و با اين پيوند كه با تو مى‌بنديم، آن پيوندها گسسته مى‌شود. ازاين پس تو نيز نبايد مارا رها سازى كه تنها بمانيم و با يهود درگير شويم.

پيامبر صلّى اللّه عليه و اله تبسّمى فرمود و گفت: ازاين پس شما از من هستيد و من از شما هستم، مى‌جنگم با آنكه جنگيديد، و مى‌سازم با آنكه ساختيد. از جان گذشتن و فداكارى نمودن از جانب شما، و ما باهم پيوند خورده و گسستنى نيست. آن‌گاه همگى اعلام وفادارى همه جانبه نموده، با او بيعت كردند.

سپس پيامبر صلّى اللّه عليه و اله فرمود: دوازده نفر از ميان خود معرفى كنيد تا نمايندگان شما باشند و به واسطه آنان دستورات صادره ابلاغ گردد. پس هفت نفر از قبيله «خزرج»