بعثت مى‌فرمايد:

«كشف عنهم الغطاء»[1].

لذا پيامبر اكرم، اين رخصت را از جانب خداوند داشت، تا با بينشى كه به او ارزانى داشته، بر وفق مصالح مقتضيه و رخدادها، تشريع احكام نمايد.

در حديث آمده:

«ألا إنّى أوتيت علم الكتاب و مثله معه»[2].

دو چيز به من داده شده است: آگاهى كامل بر شريعتى كه بر من وحى شده، و بينشى همانند و همراه با آن.

آيه: «و لقد أرسلنا رسلنا بالبيّنات و أنزلنا معهم الكتاب و الميزان ليقوم الناس بالقسط»[3] شايد اشاره به همين جهت باشد، كه ميزان، همان بينش و معيار سنجش است كه همراه با كتاب يعنى شريعت بر پيامبران نازل گشته است.

اصولا پيامبران دست پرورده پروردگارند، و ساخته شده دست اويند. خداوند به موسى عليه السّلام خطاب كرده گويد: «و اصطنعتك لنفسى»[4]. تو را براى خود ساخته‌ام.

اشاره به ساختار درونى پيامبران است كه خواسته‌هاى خدائى را دريافته همان‌گونه رفتار يا دستور مى‌دهند.

پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و اله مى‌فرمايد:

«و لا بعث اللّه نبيّا و لا رسولا حتى يستكمل العقل و يكون عقله أفضل من جميع عقول أمته»[5].

هيچ پيامبرى را نفرستاد مگر آن‌كه عقل و بينش او برترين عقلها و بينشها باشد.

امام حسن عسكرى عليه السّلام مى‌فرمايد:

«إنّ اللّه وجد قلب محمد أفضل القلوب و أوعاها فاختاره لنبوّته»[6].

خداوند، قلب پيامبر را برترين و فراگيرترين قلبها يافت، آنگاه او را به‌

[1] - بحار الانوار ج 11 ص 56 رقم 56.

[2] - سنن ابى داود ج 4 ص 200 رقم 4604.

[3] - سوره حديد 57: 25.

[4] - سوره طه 20: 41.

[5] - كافى شريف ج 1 ص 12- 13.

[6] - بحار الانوار ج 18 ص 205- 206 رقم 36.